«نَطَفَ‏ الماء: سال قليلا قليلا، چکّه! قطره!»
+ «میکرودراپ»
+  «وجد»: نشت علمی!
+ «موه»
+ «مهو»
جریان خلقت نور، در ملکوت قلب، آهسته و پیوسته! خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ‏ نُطْفَةٍ!
+ «قلب، مهد آفرینش نور!»
سيلان ضعيف من شي‏ء مادّىّ محسوسا أو غير محسوس
مفهوم چكيدن توأم با صاف شدن و كم كم بودن!
«النُّطْفَةُ: الماءُ الصافي، و يُعَبَّرُ بها عن ماء الرَّجُل.»
«ليلة نطوف: مطرت حتّى الصباح»
«نَطَفَت آذان الماشية: ابتلَّت بالماء فقطَرت»:
شنیدی میگن: آب رفته تو گوشم، چکار کنم!
این آب رفتن داخل گوش، باعث اذیت و ناراحتی میشه!
انگاری مفهوم مذموم از واژۀ نطف، اینجا استنباط میشه!
انگاری بگیم یک ایده و اندیشۀ حسدآلود توی قلبم فعال شده و شیطان هم داره وسوسه‌ام میکنه!
این میشه معنای مذمومی که از واژۀ نطف استنباط میشه!
اما معنای ممدوحش میشه، نطفه‌های علمی نورانی صاحبان نور در ملکوت قلبم، داره بهم اشاره میکنه که راه آفرینش نور زیبای مهربانی و مسیر بهشت در این لحظه از تقدیری که پیش اومده و ظاهرا نار هم هست، چیه و من چکار باید بکنم تا در این دوراهیِ تصمیم‌گیریِ حساس و مهم، سر از جهنم در نیارم، بلکه بهشت رو از همین الآن ببینم و به سمتش حرکت کنم.
«نطف، أصله من‏ نَطَفَ‏ البعيرُ إذا أصابته غُدّة في بطنه‏ تنطِفُ»
+ «عیب یابی»:
استنباط مفهوم «عیب» و «معیوب شدن» در معنای مذموم واژه «نطف» بسیار مهم است:
«النَّطَفُ‏: التَّلَطُّخُ بالْعَيْبِ»
انگاری غده چرکی حسد، توی قلب، مدام دسته‌گل آب میده!
اینو واژه نطف به ما یاد میده.
اینکه مدام تمناها، وادارت میکنن که عیب حسدتو استعمال کنی:
«أَ لَمْ يَكُ‏ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنى‏»
این آیه در معنای مذمومش برای اهل حسد میشه شرایطی که حسود چشم از تمناهاش برنمیداره و لذا این تمایل به دلخواهها، شخص رو به سمت نار و شیطان و لیدر سوء سوق میده تا این شرایط رو براش تایید کنه و لذا قلب حسود از نطفه‌های علوم متشابه، باردار میشه و اینجاست که گول شیطان رو میخوره و همگام با دانه‌درشتهای قبیلۀ شیطان، راهی آتش جهنم میشه!
در واژه «نطف» برای فهم دقیق معانی آیات قرآن،
باید ممدوح بودن یا مذموم بودن این واژه را در نظر بگیریم.
 در معنای مذمومش، باید بدنبال مفهوم «عیب» باشیم و این عیب، حسد است.
لذا هر جا واژه‌ای مترادف حسد مییابیم، باید معنای حسادت را در آن واژه در نظر بگیریم و با توجه به معنای حسادت، آن واژه را معنا کنیم، مثلا نطف در معنای مذموم در آیۀ «أَ لَمْ يَكُ‏ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنى‏» باید بصورت نطفه‌های علمی متشابه حسدآلود لیدرهای سوء که من دون الله هستند و در مقابل الله، قد علم میکنند، در نظر گرفته شود تا بخوبی بفهمیم که خدای مهربان از نزول این آیۀ شریفه، چی میخواد به ما بگه و به ما بفهمونه!
این حسد ویژگی خاصی دارد: هر چی ببینه میخواد و تمنا می‌کند «نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنى‏».
«خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ‏ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ»
انگاری برای حسود، شرایط آشنایی و شنیدن علوم نورانی فراهم میشه «سمعنا»، یعنی برای اهل حسادت، نطفه‌های نورانی خلق میشه، اما وقتی موقع امتحان کربلای اونها فرا میرسه، خصومت قلبی و پنهان خودشونو نسبت به حسین ع آشکار میکنن و خصیم مبین رو معنا میکنن و اسم خودشونو بعنوان قاتلین آل محمد ع در کربلا، ذیل این آیه، به ثبت میرسونن، و بدا به حالشون! 
به اهل حسادت در مهلت دنیا، فرصت آشنایی مجدد با نور ولایت داده میشه، تا شاید مشمول بداء شوند و اینجوری مشمول رحمت الهی گردند.
«ثُمَّ مِنْ‏ نُطْفَةٍ ثُمَّ سَوَّاكَ رَجُلًا»
در واقع اینجوری با اهل حسادت اتمام حجت میشه!
اتمام حجت میشه تا با نور ولایت، حسادتشون رو درمان کنند، تا مجوز خلود در بهشت را بدست آورند.
لذا از واژه نطف در این آیات قرآن اینو استنباط می‌کنیم که اول معیوب و آلوده به حسد به دنیا می آییم، اما با کمک نور ولایت باید اصلاح بشیم، ان شاء الله تعالی.
کتاب مفردات:
«فلانٌ‏ مَنْطِفُ‏ المعروف، و فلان‏ يَنْطِفُ‏ بسُوء كذلك كقولك: يُنَدِّي به،
يعنى او كار نيكى را فاسد و پليد و آلوده ميكند.»
«أَنْطَفَهُ: او را به زشتى نسبت داد يا به عيب او را آلوده كرد و تهمت زد.»
«تَنَطَّفَ الرجُلُ: آن مرد آلوده شد.»
«نَطَفَهُ: بر او پيرايه بست يا او را به عيب متهم كرد.»
«نَطِفَ: به عيب آلوده شد، به كار زشت يا منافى عفت متهم شد.»
«نَطِفَ الشّي‏ءُ: آن چيز فاسد شد.»
«نَطِفَ الرَّجُلُ: آن مرد از پر خورى و مانند آن گرفتار نفخ و ناراحتى شكم شد.»
«نُطِفَ‏: به عيب آلوده شد، مورد اتهام كارى زشت و ناپسنديده قرار گرفت.»
«نَطَّفَهُ: بر او پيرايه بست و يا او را به عيبى متهم كرد.»
«النَّطَف: عيب، آشوب و فساد.»
«النَّطِف‏: نجس، پليد، مردى كه مورد شك و شبهه باشد.»
اگه خوب واژه نطف رو در کتب لغت بررسی کنیم میبینم که اشاره به فرایندی داره که یه چیزی تحت تاثیر یه چیز دیگه قرار میگیره و دچار تغییر میشه و حالا این تغییر، در شرایط مذموم، میشه قلب تحت تاثیر حسد، فاسد میشه و در شرایط ممدوح، برای قلب تحت تاثیر نور، اصلاح عیب و فساد صورت میگیرد و این همان فرایند نور الولایة الله است در آیة الکرسی که: «الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور» و در معنای متضاد برای اهل کفر و حسد میشه: «و الذین کفروا اولیائهم الطاعوت یخرجونهم من النور الی الظلمات اولئک اصحاب النار هم فیها خالدون».