با نور، جلوی حسادتتو بگیر! وَ الْكاظِمِينَ‏ الْغَيْظَ!

+ «شکو – مشکاة»
+ «عصم»
أخذ بِكَظَمِهِ : كأنه منع نفسه أن يخرج
الْكَظَمُ‏: مخرج النفس
کظم غیظ – شفای صدور :
« مَنْ كَظَمَ غَيْظاً وَ لَوْ شَاءَ أَنْ يُمْضِيَهُ أَمْضَاهُ مَلَأَ اللَّهُ قَلْبَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ رِضَاهُ »
کظم غیظ کن و شِکوِۀ حال به غیر آل محمد ع نبر، اینجوری مشکاة قلبت از نور مصباح علم آل محمد ع به برکت یاد معالم ربانی پر نور خواهد شد ان شاء الله تعالی.
غیظ، در بین الشرین، انتخاب هوای نفس برای دسترسی به آرامش است.
کظم غیظ، در بین الشرین، انتخاب عقل برای دسترسی به آرامش است.
و المكظوم المحبوس عن التصرف في الأمور
و منه كظمت رأس القربة إذا شددته
و كظم غيظه إذا حبسه بقطعه عما يدعو إليه
و كظم خصمه إذا أجابه بالمسكت
کظم غیظ = نداشتن شحّ = ایجاد آرامش
غار غار کردن [کظم غیظ نکردن]:
مثل کلاغ سلب آرامش از دیگران می‌کند .
[کظم غیظ – بهانه جویی]
قِيلَ : فَمَا الْحِلْمُ ؟
قَالَ : كَظْمُ الْغَيْظِ وَ مِلْكُ النَّفْسِ‏
کسی که عقلش غالب و مالک بر نفس خویش است مثل کلاغ غار غار نمی‌کند.
شنیدی میگن: چرا این کارو کردی؟ میگه: دست خودم نبود!
احْمِلْ نَفْسَكَ مِنْ أَخِيكَ …حَتَّى كَأَنَّكَ لَهُ عَبْدٌ وَ كَأَنَّهُ ذُو نِعْمَةٍ عَلَيْكَ
جوری قبول ذلت کن که هر کس ببینه فکر کنه تو بنده او هستی و او آقای تو!
قَالَ يُونُسُ(ع):
فَكَيْفَ أَتَوَلَّى مَنْ لَمْ أَرَهُ وَ لَمْ أَعْرِفْهُ وَ ذَهَبَ مُغْتَاظاً
« وَ يَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنينَ وَ يُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ »
[تمزیق – شفای غیظ] :
مزّق عرض اخیه
وَ لَا يَشْغَلُوا أَنْفُسَهُمْ بِتَمْزِيقِ بَعْضِهِمْ بَعْضاً
«کظم غیظ – غیظ و غضب»:
«نارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ  الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ»
+ «غضب»
ناآرامی همان آتشی است که اگر با نور یاد معالم ربانی کظم نشود گریبانگیر شخص ناآرام و عصبانی و غضبناک خواهد شد.
«الْغَضَبُ نَارٌ مُوقَدَةٌ مَنْ كَظَمَهُ أَطْفَأَهَا وَ مَنْ أَطْلَقَهُ كَانَ أَوَّلَ مُحْتَرَقٍ بِهَا»