A Jealous Person
Is A Troublesome Character!
«عنت» یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می نویسند:
«أَكَمَةٌ عَنُوتٌ: أَىْ شَاقَّةٌ»
«أكَمَةٌ عَنوت: طويلة شاقة المَصْعَد»
«الأكَمَة: تپه يا سرزمين بلند»
«barriers»: موانع سخت! مانع بلندی که نمیشه از روش پرید!
حسادت، مانع سخت و صعب العبور! ودّوا ما عنتّم!
حسود خواهان ایجاد دشواری در امور اهل نور است! وَدُّوا ما عَنِتُّمْ!
با استعمال اندیشه غیر آل محمد ع، هر دست انداز کوچک زندگی،
مانعی سخت و صعب العبور می شود.
اما با فهم نور ولایت، هر سختی، آسان می‌گردد.
+ «جلب»
عَنِتَ العَظْمُ : انكسر بعد الجَبْر
أَعْنَتَ الجَابرُ الكَسِيرَ: شكسته‌بند بر استخوان شكسته توجّه دقيق نكرد و شكستگى بدتر شد.
انگاری اهل شک با معالم ربانی آشنا شده و اندیشه صاحب نور رو متوجه شده، اما بکار نمی بنده، این میشه دست شکسته ای که قرار بود جوش بخوره اما کاملا دیگه جدا شد! الجَبْر همون آتل و رفق علوم ربانی است که میاد و خودشو به قلب شکسته اهل شک نزدیک میکنه تا جوش بخوره، اما حسود دستشو از دست شفابخش نورش، در لبه پرتگاه تاریکی، رها می کنه و به ته چاه سقوط میکنه.
لیدرهای سوء، طبیب‌نماهایی هستند که با مباحث علمی مهمی همچون «رفق» خصومت دارند:
«أعْنَتَ الطبيبُ المريضَ إذا لم يَرْفُقْ به فضرّه»
و نمی‌خواهند این نام زیبا، برای اهلش معنا پیدا کند!
+ «أَعْنَتَ الراكبُ الدابَّةَ: سوار، ستور را بيش از طاقتش خسته كرد.»
الْعَنَتُ : الْخَطَأُ ، الْمَشَقَّةُ ، الْأَذَى ، مَا يَشُقُّ عَلَيْهِ تَحَمُّلُهُ
بی تحملی نسبت به آیات نتیجه اندیشه لیدرهای سوء است و اینها هستند که اندیشه مقابله به مثل را ترویج میدهند و خواستار محو اندیشه احسان در مقابل بدی دیگران – که تنها روش ایجاد صلح جهانی است – بوده و هستند و خواهند بود، لعنهم الله کلهم اجمعین.
مفهوم حالگیری در واژه «عنت» وجود دارد:
«الوقوع في مشقّة مع اختلال»:
اگه خدا بخواد خوب میتونه حال حسود رو بگیره، اما قضیه یه چیز دیگه است و قراره که …
همه باید به زندگی در دنیا به دید اصلاح و تربیت حسد قلب خودشون نگاه کنن، اینجوری تحمل آیات براشون گرچه سخت هم بنظر بیاد، اما دیگه به خودشون این اجازه رو نمیدن که شانه از زیر بار تحمل آیات خالی کنند و داروی به ظاهر تلخ، اما شفابخش رو نخورند!
جام بلای آیات رو سر بکش، ان شاء الله تعالی.
«عنت» نامی زیبا برای درک حال دل لیدرهای سوء و آیات متشابه موید اندیشه آنهاست که اهل شک با استعمال اندیشه این تایید کنندگان تمناها، در دل آیات متشابه، و ارتکاب گناه و دوری از نور ولایت، برای خود و اطرافیانشان ایجاد تاریکی و ناآرامی و نامهربانی و خطا و مشقت می‌نمایند.
این مفهوم واژه عنت است!
که یکی از هزار واژه مترادف حسادت است.
[عنت – فوز]:
در استعمال اندیشه لیدرهای سوء، نتیجه هلاکت حتمی است!
به همین دلیل معاندة با آل محمد ع، میشه معانتة!
الْمُعَانَتَةُ كالمعاندة لكن المُعَانَتَة أبلغ، لأنها معاندة فيها خوف و هلاك، و لهذا يقال: عَنِتَ فلان: إذا وقع في أمر يخاف منه التّلف، يَعْنَتُ عَنَتاً …
مُعَانَتَة مثل معاندة به معنى دشمنى و عناد است ولى معانتة بليغتر و رساتر است،
چون معانتة عناد و معاندهاى است كه در مفهومش مرگ و هلاكت هم هست از اين روى گفته مىشود: عَنَتَ فلانٌ: وقتى كه كسى در كارى كه از آن بيم تلف شدن هست قرار مىگيرد.
***
« … فَقَالَ أَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ سَلَامٍ مِنْ رُؤَسَاءِ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَ مِمَّنْ قَرَأَ التَّوْرَاةَ وَ أَنَا رَسُولُ الْيَهُودِ إِلَيْكَ مَعَ آيَاتٍ مِنَ التَّوْرَاةِ تُبَيِّنُ لَنَا مَا فِيهَا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ
فَقَالَ النَّبِيُّ ص
الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى نَعْمَائِهِ يَا ابْنَ سَلَامٍ جِئْتَنِي سَائِلًا أَوْ مُتَعَنِّتاً
قَالَ بَلْ سَائِلًا يَا مُحَمَّدُ … »
***
نکته! دقت کنیم:
عَنَت در آیه «وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَيِّ الْقَيُّومِ» از ریشه «عنا» می‌باشد، و با ریشه «عنت» اشتباه نشود!
فَلا تُقابِلْهُ بِمِثْلِ ما كافَحَكَ بِهِ!
امام علی علیه السلام:
إنَّ حَسَدَكَ أَخٌ مِنْ إخوانِكَ عَلى فَضيلَةٍ ظَهَرَتْ مِنْكَ
فَسَعى فى مَكْرُوهِكَ
فَلا تُقابِلْهُ بِمِثْلِ ما كافَحَكَ بِهِ،
فَتَعَذَّرَ نَفْسَهُ فِى الإْساءَةِ إلَيْكَ،
وَ تَشْرَعَ لَهُ طَريقاً إلى ما يُحِبُّهُ فيكَ،
لكِنِ اجْتَهِدْ فى التَّزَيُّدِ مِنْ تِلْكَ الْفَضيلَةِ الَّتى حَسَدَكَ عَلَيْها،
فَإِنَّكَ تَسودُهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ تُوجِدَهُ حُجَّةً عَلَيْكَ.
اگر یکی از همنشینانت به فضیلت و امتیاز آشکار تو حسادت ورزیده و تلاش کرد تا تو را آزار دهد، تو مراقب باش که رفتارت مانند رفتار آن حسود نباشد تا بهانه‌ای به دستش بدهی که خود را در بدی‌‌هایی که با تو کرده حق به جانب دانسته و راهی را در اختیار او قرار دهی که به آرزویش (که به خشم آوردن و کاستن از پایگاه اجتماعی تو است) برسد، بلکه تلاش کن بر آن فضیلت و امتیازی بیفزایی که فرد حسود به خاطر همان امتیازات آشکار به تو حسادت کرده است!
با این روش، بدون آن‌که بهانه‌ای به دست او بدهی، او را اندوهگین کرده (و انتقامت را از او خواهی گرفت).»
+ «نور کرامت! آغازگران بخشش!»
مشتقات ریشۀ «عنت» در آیات قرآن:
فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْيَتامى قُلْ إِصْلاحٌ لَهُمْ خَيْرٌ وَ إِنْ تُخالِطُوهُمْ فَإِخْوانُكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزيزٌ حَكيمٌ (220)
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِكُمْ لا يَأْلُونَكُمْ خَبالاً وَدُّوا ما عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآياتِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ (118)
وَ مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ طَوْلاً أَنْ يَنْكِحَ الْمُحْصَناتِ الْمُؤْمِناتِ فَمِنْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ مِنْ فَتَياتِكُمُ الْمُؤْمِناتِ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإيمانِكُمْ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ فَانْكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَ آتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَناتٍ غَيْرَ مُسافِحاتٍ وَ لا مُتَّخِذاتِ أَخْدانٍ فَإِذا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ ما عَلَى الْمُحْصَناتِ مِنَ الْعَذابِ ذلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ وَ أَنْ تَصْبِرُوا خَيْرٌ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ (25)
لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَريصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنينَ رَؤُفٌ رَحيمٌ (128)
وَ اعْلَمُوا أَنَّ فيكُمْ رَسُولَ اللَّهِ لَوْ يُطيعُكُمْ في كَثيرٍ مِنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإيمانَ وَ زَيَّنَهُ في قُلُوبِكُمْ وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيانَ أُولئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ (7)