امام صادق علیه السلام:
عَنْ سَدِيرٍ قَالَ
سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ‏
إِنَّ فِي الْقَائِمِ سُنَّةً مِنْ يُوسُفَ
قُلْتُ
كَأَنَّكَ تَذْكُرُ حَيْرَةً أَوْ غَيْبَةً
قَالَ لِي وَ مَا تُنْكِرُ مِنْ هَذَا
هَذِهِ الْأُمَّةُ أَشْبَاهُ الْخَنَازِيرِ
إِنَّ إِخْوَةَ يُوسُفَ كَانُوا أَسْبَاطاً أَوْلَادَ أَنْبِيَاءَ تَاجَرُوا يُوسُفَ وَ بَايَعُوهُ وَ خَاطَبُوهُ وَ هُمْ إِخْوَتُهُ وَ هُوَ أَخُوهُمْ فَلَمْ يَعْرِفُوهُ حَتَّى قَالَ لَهُمْ يُوسُفُ أَنَا يُوسُفُ
فَمَا تُنْكِرُ هَذِهِ الْأُمَّةُ الْمَلْعُونَةُ أَنْ يَكُونَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي وَقْتٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ يُرِيدُ أَنْ يَسْتُرَ حُجَّتَهُ
لَقَدْ كَانَ يُوسُفُ إِلَيْهِ مُلْكُ مِصْرَ وَ كَانَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ وَالِدِهِ مَسِيرَةُ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ يَوْماً
فَلَوْ أَرَادَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يُعَرِّفَ مَكَانَهُ لَقَدَرَ عَلَى ذَلِكَ
وَ اللَّهِ لَقَدْ سَارَ يَعْقُوبُ وَ وُلْدُهُ عِنْدَ الْبِشَارَةِ تِسْعَةَ أَيَّامٍ مِنْ بَدْوِهِمْ‏ إِلَى مِصْرَ
فَمَا تُنْكِرُ هَذِهِ الْأُمَّةُ أَنْ يَكُونَ اللَّهُ يَفْعَلُ بِحُجَّتِهِ مَا فَعَلَ بِيُوسُفَ أَنْ يَكُونَ يَسِيرُ فِي أَسْوَاقِهِمْ وَ يَطَأُ بُسُطَهُمْ وَ هُمْ لَا يَعْرِفُونَهُ حَتَّى يَأْذَنَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ أَنْ يُعَرِّفَهُمْ نَفْسَهُ كَمَا أَذِنَ لِيُوسُفَ حِينَ قَالَ‏
هَلْ عَلِمْتُمْ ما فَعَلْتُمْ بِيُوسُفَ وَ أَخِيهِ إِذْ أَنْتُمْ جاهِلُونَ
قالُوا أَ إِنَّكَ لَأَنْتَ يُوسُفُ
قالَ أَنَا يُوسُفُ وَ هذا أَخِي‏.
سدیر می‌گوید:
از امام صادق (ع) شنیدم که فرمود:
در قائم (عج) سنتی از یوسف (ع) وجود دارد.
گفتم:
گویا از حیرت یا غیبت سخن می‌گویی؟
فرمود: چرا از این موضوع تعجب می‌کنی؟
این امت مانند خوک‌ها هستند!
برادران یوسف (ع) که قبایل بنی‌اسرائیل و فرزندان پیامبران بودند، با یوسف (ع) داد و ستد کردند، از او خرید و فروش کردند، با او سخن گفتند، در حالی که او برادرشان بود، اما نشناختند، تا زمانی که خود یوسف (ع) به آن‌ها گفت: “من یوسف هستم.”
پس این امتِ ملعون چه جای انکار دارد که خداوند در زمانی از اوقات بخواهد حجت خود را از دیدگان مردم پنهان کند؟
یوسف (ع) که فرمانروای مصر بود، تنها ۱۸ روز با پدرش فاصله داشت.
اگر خدا می‌خواست، می‌توانست مکان او را به یعقوب (ع) بشناساند.
به خدا سوگند، هنگامی که مژده‌ی یوسف (ع) به یعقوب (ع) رسید، یعقوب و فرزندانش در ۹ روز از بیابان به مصر رسیدند.
پس این امت چه جای انکار دارد که خداوند با حجت خود همان‌گونه رفتار کند که با یوسف (ع) کرد؟
حجت خدا در میان بازارهایشان راه برود، بر فرش‌هایشان پا بگذارد و او را نشناسند، تا زمانی که خداوند به او اجازه دهد خود را معرفی کند، همان‌گونه که به یوسف (ع) اجازه داد،
آن هنگام که فرمود:
“آیا دانستید که با یوسف و برادرش چه کردید، آن‌گاه که نادان بودید؟”
پس گفتند: “آیا واقعاً تو یوسف هستی؟”
یوسف (ع) پاسخ داد: “من یوسفم و این برادرم است.”