امام على عليه السلام:
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في وصِيَّتِهِ لابنِهِ محمّدِ ابنِ الحَنَفيَّةِ ـ :
يا بُنَيَّ ،
لا تَقُل ما لا تَعلَمُ ، بل لا تَقُل كُلَّ ما تَعلَمُ ؛
فإنَّ اللّه َ تباركَ و تعالى قد فَرَضَ على جَوارِحِكَ كُلِّها فَرائضَ يَحتَجُّ بها علَيكَ يَومَ القِيامَةِ و يَسألُكَ عَنها ، و ذَكَّرَها و وَعَظَها و حَذَّرَها و أدَّبها و لم يَترُكْها سُدىً ،
فقالَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ :
«و لا تَقْفُ ما لَيسَ لَكَ بهِ عِلمٌ إنَّ السَّمْعَ و البَصَرَ و الفُؤَادَ كُلُّ اُولئكَ كانَ عَنهُ مَسؤولاً».
و قالَ عَزَّ و جلَّ :
«إذ تَلَقَّوْنَهُ بألْسِنَتِكُمْ وَ تَقولُونَ بأفْواهِكُم ما لَيسَ لَكُم بهِ عِلْمٌ و تَحْسَبُونَهُ هَيِّنا و هُو عِندَ اللّه ِ عَظيمٌ».
ثُمّ استَعبَدَها بطاعَتِهِ فقالَ عَزَّ و جلَّ :
«يا أيُّها الَّذينَ آمَنوا ارْكَعُوا و اسْجُدُوا و اعْبُدُوا رَبَّكُم و افْعَلُوا الخَيْرَ لَعلَّكُم تُفْلِحُونَ».
فهذهِ فَريضَةٌ جامِعَةٌ واجِبَةٌ علَى الجَوارِحِ.
امام على عليه السلام ـ در سفارش خود به فرزندش محمّد بن حنفيّه ـ فرمود:
فرزندم!
👈آنچه نمى‌دانى مگوى، بلكه همه آنچه را هم كه مى‌دانى مگوى؛👉
زيرا خداوند تبارك و تعالى بر همه اندامهاى بدنت فرايضى مقرّر فرموده است كه روز قيامت با آنها در برابر تو حجّت مى آورد و نسبت به آنها تو را بازخواست مى كند و به اين اعضا و جوارح تذكر و اندرز داده و هشدارشان داده و به آنان ادب آموخته و به حال خود رهايشان نكرده است.
[مثلاً ]خداوند عزّ و جلّ فرموده است:
👈«از آنچه تو را بدان علمى نيست پيروى مكن👉 كه همانا گوش و چشم و دل همگى بازخواست مى شوند»
و فرموده است:
👈«آن گاه كه آن [بهتان ]را از زبان يكديگر مى گرفتيد و با زبانهاى خود چيزى را كه بدان علم نداشتيد مى گفتيد و مى پنداشتيد كه كارى سهل و ساده است با اين كه آن امر نزد خدا بس بزرگ بود».👉
سپس از اين اندامها خواسته است تا با فرمانبرى از خدا او را عبادت و بندگى كنند. خداوند عزّ و جلّ فرموده است:
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! ركوع كنيد و سجده كنيد و پروردگارتان را عبادت و بندگى نماييد و كار خوب انجام دهيد شايد كه رستگار شويد».
پس، اين يك فريضه جامع است كه بر اعضا و جوارح مقرّر گشته است.