دکتر محمد شعبانی راد

عقوبت دانه‌درشت‌های اهل حسادت بگونه‌ای است که بقیۀ اهل حسادت هم حساب کار دستشان بیاید! فَشَرِّدْ بِهِمْ‏ مَنْ خَلْفَهُمْ!

The punishment for those deeply envious is such that it also serves as a lesson for the rest of the envious!
Let’s carefully consider the consequences of envy as a deterrent for both the person harboring it and others.
Envy can lead to irreparable negative consequences for the person feeling it and those around them.

مجازات کسانی که عمیقاً حسود هستند به گونه‌ای است که
برای بقیه حسودان نیز درس عبرتی است!

بیایید با دقت عواقب حسادت را به عنوان یک عامل بازدارنده،
هم برای خود شخص و هم برای دیگران در نظر بگیریم.

حسادت می‌تواند منجر به پیامدهای منفی جبران ناپذیری برای شخص و اطرافیانش شود.

«شرد» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«شَرَدَ البعيرُ: شتر رميد و گريخت.»
«شَرَدَ البعيرُ و الدّابَّةُ: نَفَرَ»
«فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ: كسانى را كه در پى ايشانند تارومار كن.»
امام رضا علیه السلام در مورد حضرت مهدی علیه السلام فرمودند:
«وَ هُوَ الطَّرِيدُ الشَّرِيدُ الْمَوْتُورُ بِأَبِيهِ وَ جَدِّهِ صَاحِبُ الْغَيْبَة»
مفهوم ممدوح واژۀ شرد در این حدیث زیبا در مورد حضرت مهدی علیه السلام مد نظر است:
یعنی مفهومش اینه که در دوران غیبت امام علیه السلام، آن حضرت از دست اهل حسادت و اقدامات شرورانۀ آنها، «طَرَدَ و شَرَدَ»، یعنی ماموریت پیدا کرد که از این اهل حسادت در دوران غیبت، بگریزد و خودش را از دیدگان آنها مخفی و پنهان نماید.
«الشَرِيدُ: الشارِدُ؛ من شَرَدَ فلان، إذا نفر و ذهب في الأرض و فارق الجماعة و الناس.»

امام سجاد علیه السلام:
نفرین امام سجاد علیه السلام برای اهل حسادتی که بر علیه اهل نور اقدام می‌کنند:
اللَّهُمَّ افْلُلْ بِذَلِكَ عَدُوَّهُمْ،
وَ اقْلِمْ عَنْهُمْ أَظْفَارَهُمْ،
وَ فَرِّقْ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ أَسْلِحَتِهِمْ،
وَ اخْلَعْ وَثَائِقَ أَفْئِدَتِهِمْ،
وَ بَاعِدْ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ أَزْوِدَتِهِمْ،
وَ حَيِّرْهُمْ فِي سُبُلِهِمْ،
وَ ضَلِّلْهُمْ عَنْ وَجْهِهِمْ،
وَ اقْطَعْ عَنْهُمُ الْمَدَدَ،
وَ انْقُصْ مِنْهُمُ الْعَدَدَ،
وَ امْلَأْ أَفْئِدَتَهُمُ الرُّعْبَ،
وَ اقْبِضْ أَيْدِيَهُمْ عَنِ الْبَسْطِ،
وَ اخْزِمْ أَلْسِنَتَهُمْ عَنِ النُّطْقِ،
وَ شَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ
وَ نَكِّلْ بِهِمْ مَنْ وَرَاءَهُمْ،
وَ اقْطَعْ بِخِزْيِهِمْ أَطْمَاعَ مَنْ بَعْدَهُمْ.

خدایا! به سبب آن امور، دشمنانشان را در هم شکن
و دست قدرت آن نابکاران را از ایشان جدا ساز
و بین دشمن و جنگ‌افزارشان فاصله انداز
و بندهای دلشان را از جا بر کن
و میان آنان و آذوقه‌هایشان دوری انداز
و در فنون جنگی‌شان سرگردانشان ساز
و از مقصدشان گمراهشان کن
و کمک را از آنان بِبُر
و از تعدادشان بکاه
و دلشان را از بیم و ترس پر کن
و قدرتشان را از فعّالیّت برضد مرزداران باز دار
و زبانشان را از سخن علیه آنان ببند
و با شکست خوردنشان، گروه پشت سرشان را پراکنده ساز
و شکست آنان را مایۀ عبرت دیگران کن
و با خواری و زبونی آنان، آرزوهای کسانی را که پس از آن‌هایند قطع کن.

مشتقات ریشۀ «شرد» در آیات قرآن:

[سورة الأنفال (۸): الآيات ۵۷ الى ۵۸]
فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (۵۷)
پس اگر در جنگ بر آنان دست يافتى با [عقوبتِ‏] آنان، كسانى را كه در پى ايشانند تارومار كن، باشد كه عبرت گيرند.

+ [سورة الفجر (۸۹): الآيات ۱ الى ۳۰]
داستان تکراری سرنوشت شوم اهل حسادتی که مرتکب اشتباه مرگبار تکذیب آیات شدند:

امام رضا علیه السلام:
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ هَلْ تَدْرُونَ مَا تَفْسِيرُ هَذِهِ الْآيَةِ:
كَلَّا إِذا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا
وَ جاءَ رَبُّكَ وَ الْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا
وَ جِي‏ءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ
الْآيَةَ
قَالَ
إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ تُقَادُ جَهَنَّمُ بِسَبْعِينَ أَلْفَ زِمَامٍ
كُلُّ زِمَامٍ بِيَدِ سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ
فَتَشْرُدُ شَرْدَةً
لَوْ لَا أَنَّ اللَّهَ يَحْبِسُهَا لَأَحْرَقَتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ‏
.
امام رضا (ع) فرمود كه فرستاده خدا (ص) فرمود:
آيا تفسير اين آيه مباركه را مى‌‏دانيد «كلّا اذا دكّت الارض دكّا …»
پاسخ گفتند كه خدا و فرستاده‏‌اش داناترند.
پيامبر اكرم (ص) فرمود:
هنگامى كه قيامت فرا برسد، جهنم به هفتاد هزار زنجير مقيد است،
كه اين زنجيرها به دست هفتاد هزار فرشته است.
پس شعله‏‌هاى آتش جهنم زبانه مى‌‏كشد،
و اگر خداى آن را حبس نكند هر آينه آسمانها و زمين‏ها را به آتش كشد.

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی