قلبی که به نورش پشت میکنه، حیران و سرگردان، طعمۀ شیطان میشه! كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّياطينُ فِي الْأَرْضِ حَيْرانَ!

حير:
تَحَيَّرَ الماءُ : آب ثابت و راكد ماند!
الْحَائِرُ : الموضع الذي يتحيّر به الماء
قلبی که به نورش پشت میکنه، حیران و سرگردان، طعمۀ شیطان میشه!
كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّياطينُ فِي الْأَرْضِ حَيْرانَ!
+ «خذلان»
عرب به آب راکد که یه جا روی هم جمع شده و مونده و نمیدونه از کدوم طرف بره میگه حائر!
آب راکد اثر و خواص آب جاری رو نداره! بمرور که راکد شد میگنده و میپوسه و نه تنها شفابخشی آب رو نخواهد داشت که عامل فساد نیز خواهد بود! لذا لیدر سوء مثل همان آب راکد بدبو و گندیده و پوسیده مرداب لجنزاری است که همه رو در خودش غرق و خفه میکنه، چرا؟ چون به عامل حیات که علم آل محمد ع است وصل نیست و ارتباطی ندارد و در جریان نیست و اکل دائم نیست، اما قلب صاحبان و حاملان نور به علم آل محمد ع وصل است «رصد»، و علم دائما در این قلب جریان دارد و رکود علمی برای آنها معنا ندارد، لذا هرگز صاحبان نور را حیران و سرگردان نمی‌بینی و بالاخره با راهنمایی آل محمد ع از یک گوشه براه می‌افتد و راه خود را پیدا میکند و ادامه می دهد و این جریان علمی همیشه پابرجاست و رکود برایش تعریف نشده است.
اهل نور یقین به معالم ربانی نیز مشمول همین قاعده هستند یعنی اگر لحظه ای قلب آنها راکد و تاریک می شود سریع با یاد معالم ربانی دوباره آن را به جریان می اندازند و قلب روشن، راه را پیدا کرده و می پیماید «قبض و بسط».
پس معنی واژه «حیر» نیز نسبت به معالم ربانی که سنجیده می شود خوب معنی اش معلوم می شود و علت این سرگردانی معلوم می شود و نباید معنی کلمه را طوطی‌وار یاد بگیریم که حیران یعنی سرگردان! بلکه اینجوری یاد بگیریم که حیران حسودی است که قلبش به معالم ربانی صاحبان نور یقین ندارد و شک دارد لذا آب راکدی است که سرگردان است و متحیر که بالاخره از کدام طرف به جریان خود باید ادامه دهد و برود!
«حیر – حیران»