“A jealous person turns away from their light!”
It reminds me of how envy can cloud our perception and lead us to distance ourselves from the very things that could illuminate our lives.
When we harbor jealousy, we inadvertently block our path to growth and fulfillment.
Jealousy often arises from a wrong comparison—measuring our achievements against those of others.
Instead of celebrating their success, we feel threatened or inadequate.
But what if we shifted our perspective?
What if we saw their light as inspiration, rather than a threat?
حسود از نورش رویگردان شده و دور می‌شود!
این مطلب به ما یادآوری می‌کند که حسادت چگونه می تواند ادراک ما را کور کند و ما را به فاصله گرفتن از چیزی که می‌تواند زندگی ما را روشن کند، سوق دهد.
وقتی حسادت را بکار می‌بندیم، ناخواسته راه خود را به سوی رشد و تعالی می‌بندیم.
حسادت اغلب از یک مقایسه اشتباه ناشی می‌شود:
مقایسۀ تقدیرات خودمان با تقدیرات دیگران.
به جای اینکه به تقدیرات راضی باشیم و موفقیت شخصی که به او حسادت میکنیم را جشن بگیریم، احساس خطر و ناراحتی و نارضایتی کرده و برای سلب نعمت از او تلاش میکنیم.
… اما اگر دیدگاه خود را تغییر دهیم چه اتفاقی می افتد؟
چه می‌شود اگر نور آنها را، به جای تهدید، به عنوان یک فرصت برای الهام نور به قلب خود ببینیم؟
«صدف» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«صدفت عنه: أعرضت»
«الصدف إعراض بلا تحقيق و تفكّر و تدبّر»
«صدف: أصلان: الأوّل- يدلّ على الميل. و الثاني- عرض من الأعراض.»
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَّبَ بِآياتِ اللَّهِ وَ صَدَفَ عَنْها
سَنَجْزِي الَّذينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آياتِنا سُوءَ الْعَذابِ بِما كانُوا يَصْدِفُونَ
حسود از نورش رویگردان میشه! الَّذينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آياتِنا!
+ «ظلم»: ظلم به «آیاتی و رسلی»:
ظلم به آیت، ظلم به معالم ربانی! هیچ فرقی نمی‌کنه،
هر دو تاریکی قلب رو در پی داره و «ظلم» است.
و اگر نتوانی با یاد معالم ربانی گره از آیت بگشایی، از ظلمت به نور نرسیده‌ای و اینقدر آیة الکرسی خواندن بدون انجام وظیفه و گذشت از دلخواه و تمنا در دل شرایط، هیچ فایده‌ای نداره و تاریکی قلبت رو بیشتر هم میکنه، لذا عملا با یاد معالم ربانی «ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ» آیات رو تحمل کن و هیچی نگو، خودبخود قلبت از تاریکی به نور آرامش علوم آل محمد ع مزیّن خواهد شد، ان شاء الله تعالی.
«وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْها – فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَّبَ بِآياتِ اللَّهِ وَ صَدَفَ عَنْها»
مقاله‌های اعراض از آیت و «صدف» [فَأَعْرَضَ عَنْها – وَ صَدَفَ عَنْها]، همه و همه به رویگردانی از معالم ربانی صاحبان نور باید معنی شود و این همان ظلمی است که قلب را تاریک می‌کند.
+ «هماهنگی – موافقت – مصادفة»
+ «ملاقات»
«وَافَقْتُ فلاناً و وَافَقْتُ أمراً: با او و آن كار موافقت كردم و مصادف شدم.»
«وقت – لقی»
+ «میقات رب – ملاقات رب»
روى آوردن: (أقبل، وجّه)
روى گرداندن: (اصدف، الصدود، صغى، اعرض، تولّى، ولّى، نفروا، أدبر)
مشتقات ریشۀ «صدف» در آیات قرآن:
[سورة الأنعام (۶): الآيات ۴۶ الى ۴۹]
قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَ أَبْصارَكُمْ وَ خَتَمَ عَلى قُلُوبِكُمْ مَنْ إِلهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتيكُمْ بِهِ
انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآياتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ (46)
[سورة الأنعام (۶): الآيات ۱۵۶ الى ۱۵۷]
أَوْ تَقُولُوا لَوْ أَنَّا أُنْزِلَ عَلَيْنَا الْكِتابُ لَكُنَّا أَهْدى مِنْهُمْ
فَقَدْ جاءَكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَّبَ بِآياتِ اللَّهِ وَ صَدَفَ عَنْها
سَنَجْزِي الَّذينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آياتِنا سُوءَ الْعَذابِ بِما كانُوا يَصْدِفُونَ (157)
[سورة الكهف (۱۸): الآيات ۹۳ الى ۹۸]
آتُوني زُبَرَ الْحَديدِ حَتَّى إِذا ساوى بَيْنَ الصَّدَفَيْنِ
قالَ انْفُخُوا حَتَّى إِذا جَعَلَهُ ناراً قالَ آتُوني أُفْرِغْ عَلَيْهِ قِطْراً (96)