نور برای مخاطبینش آشکار میشه بطوریکه دستشون بهش میرسه و حجت بهشون تمام میشه! تَنالُهُ أَيْديكُمْ وَ رِماحُكُمْ!

نور برای مخاطبینش آشکار میشه بطوریکه دستشون بهش میرسه و حجت بهشون تمام میشه! تَنالُهُ أَيْديكُمْ وَ رِماحُكُمْ!
+ «الکرمة»
وقتی آیت عرضه میشه باید با معالم ربانی به نور ولایت عمل کنی و تولید نور آرامش بنمایی!
اما از اونجایی که ما معصوم نیستیم، میبینیم که سلمان هم، نسبت به علی ع یک لحظه گمان نادرست می برد که چرا با این همه اوصاف، اجازه میدهند دستهایشان را بسته بسوی مسجد ببرند!
اینکه همه در دل شرایط به آل محمد ع اعوذ بالله، زبانم لال، لگد می‌زنیم در واژه «رمح» و این آیه زیبا اومده که «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنالُهُ أَيْديكُمْ وَ رِماحُكُمْ‏ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَخافُهُ بِالْغَيْبِ فَمَنِ اعْتَدى‏ بَعْدَ ذلِكَ فَلَهُ عَذابٌ أَليمٌ »
بالاخره خدا زرنگه و دست همه رو در دل شرایط رو می کنه!
«تَنالُهُ أَيْديكُمْ وَ رِماحُكُمْ‏»: «صید» یعنی قصه کربلا! یعنی دل شرایط! شرایطی که خدا دستتو باز میذاره و میتونی به آل محمد ع لگد بزنی!
 اینکه: «کنار هر عدم گذشت از دلخواه، یک سر بریده است.»