قلب سلیم، نورشو که میبینه، اشکش در میاد! تَرى‏ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ‏ الدَّمْعِ‏ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ!

قلب سلیم، نورشو که میبینه، اشکش در میاد!
تَرى‏ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ‏ الدَّمْعِ‏ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِ!
«دمع»
+ مفهوم «آشکار شدن» از تمام واژه‌هایی که نامهای زیبای مترادف معالم ربانی هستند، استنباط می‌شود.
مثلا واژه «قنع»:
حالت قناعت در قلوب اهل یقین با یاد معالم ربانی در دل شرایط باید « آشكار » گردد!
باید پیوند معالم ربانی و عمل اهل یقین ، مولود عمل صالح را در پی داشته باشد و این عمل صالح آشکار ، صحت حالت قناعت قلب اهل یقین را تایید می کند.
بهار که میریم بیرون شهر، از شاخۀ تازۀ گیاهانی که شکسته شده، یه شیرابه‌ای از این سطح مقطع جاری میشه به این میگن دماع چون نشون میده آوندها در بهار شروع به فعالیت کردن و دارن مطالب علمی رو از ریشه به برگها و میوه‌ها منتقل می کنن و این نشون میده رابطه علمی برقرار است و اونیکه اشکش از چشمش داره میریزه یعنی قلبش به نور یاد معالم ربانی چنان رقیق شده که جریان پیدا کرده و داره آرامش نور علم و حکمت آل محمد ع رو با تمام وجودش حس میکنه.
+ « وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَيْنٍ‏ لَا تَدْمَعُ »
پناه میبریم به خدای مهربان از قلبی که با نور ولایت آل محمد ع آشنا نیست و بیگانه است!
یعنی چی؟ یعنی قلبی که قبض و بسطشو نمی‌فهمه!
این شخصیت متکبر حسود خودرای، هر جوری فکر کنی باعث دردسر برای خودش و دیگران میشه!
أدمع إناءه: ملأه حتّى يفيض
أدْمَعَ الإناءَ : ظرف را پر و لبريز كرد.
صمغ درخت، شیره درخت: در فصل بهار از تنه درختان موادی میزنه بیرون و تراوش میکنه! مثل کتیرا.
دَمِعَتِ العينُ: اشك چشم روان شد،
دَمِعَ الإنَاءُ : ظرف پُر شد.
چرا روان شده ؟! چون ظرف پر شده و حالا لبریز شده و آشکار شده و ظاهر شده و جاری شده.
کتاب لغت التحقیق: «سيلان ضعيف من نقطة معيّنة»
[عبرت – اشک]:
به اشک میگن عبرة چون با یاد معالم ربانی، بصیرت جلای ویژه ای پیدا می‌کند.
این ویژگی اهل یقین است که با یاد معالم ربانی از حوادث و آیات عبرت می‌گیرند و بصیرتشان نونوار می شود! « تَرى‏ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ‏ الدَّمْعِ‏ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِ ‏- وَ أَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ‏ الدَّمْعِ‏ » یعنی وقتی آیات محکم در تایید اندیشه معالم ربانی برایشان عرضه می‌شود جیگرشان حال می‌آید و اشکشان در می‌آید و از نور خوشحالی قلب خود می‌فهمند که عنایت عالم بالا شامل حالشان شده است.
[حقق – کفو]:
«آیات، کفو نور ولایت»
[دمع – رهق] :
«اشک» نام زیبای معالم ربانی صاحبان نور است و وقتی اشک بر صورت جاری می‌شود این صورت نیز بوی معالم ربانی را گرفته و وجه، با یاد معالم ربانی میشود «ذکرالله – وجه الله» نورانی، لذا چهره صاحب این اشک و صورت را تاریکی نخواهد گرفت ان شاء الله تعالی.
+ «صور»
« عَنْ غَيْلَانَ يَرْفَعُهُ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ ع يَقُولُ:
مَا مِنْ عَيْنٍ اغْرَوْرَقَتْ فِي دُمُوعِهَا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ إِلَّا حَرَّمَهَا عَلَى النَّارِ
فَإِنْ سَالَتْ دُمُوعُهَا عَلَى خَدِّ صَاحِبِهَا لَمْ يَرْهَقْ‏ وَجْهَهُ‏ قَتَرٌ وَ لا ذِلَّةٌ
وَ مَا مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلَّا وَ لَهُ كَيْلٌ إِلَّا الدُّمُوعُ فَإِنَّ الْقَطْرَةَ مِنْهَا تُطْفِئُ الْبِحَارَ مِنَ النَّارِ
وَ لَوْ أَنَّ رَجُلًا بَكَى فِي أُمَّةٍ فَقَطَرَتْ مِنْهُ دَمْعَةٌ لَرُحِمُوا بِبُكَائِهِ‏ .»
نامحدود در محدود نمیگنجد!
[اهل یقین – اهل دمع]:
این ویژگی قلب اوناییه که تا گوش قلبشون صدای معالم ربانی رو می شنوه یا چشم قلبشون نور یاد معالم ربانی رو در دل شرایط میبینه علامتش اینه فورا اشک چشمش جاری میشه و این دیگه دست خودش نیست!
« وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ … تَرى‏ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ »
+ « لَيْسَ … حَرَجٌ … عَلَى الَّذِينَ … أَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ »
[سورة المائدة (5): الآيات 82 الى 84]:
وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرى‏ أَعْيُنَهُمْ تَفيضُ مِنَ الدَّمْعِ‏ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ
يَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدينَ (83)
[سورة التوبة (9): الآيات 91 الى 93]:
این سه آیه و حدیث ذیلش فوق العاده است!
وَ لا عَلَى الَّذينَ إِذا ما أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لا أَجِدُ ما أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّوْا وَ أَعْيُنُهُمْ تَفيضُ مِنَ الدَّمْعِ‏ حَزَناً أَلاَّ يَجِدُوا ما يُنْفِقُونَ (92)