“For success, one must fight!”
Indeed, the path to achievement often requires unwavering determination and resilience.
The struggle, and the battles we face, shape us into stronger versions of ourselves.
Each challenge is an opportunity to grow, to learn, and to emerge victorious.
So, embrace the fight, my friend!
Let your passion ignite the flames of perseverance.
With every obstacle, remember that you’re not fighting against circumstances;
you’re fighting for your dreams, your aspirations, and your future.
Fight with purpose, and success will be your loyal companion.
«غزو» یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«أغزت الناقة: إذا عسر لقاحها»
«غَزَّهُ: براى پرداخت بدهى به او مهلت و فرصت بيشترى داد.»
غزو:
برای تولید عمل صالح، باید جنگید! كانُوا غُزًّى! وَ اغْزُوا تَغْنَمُوا ! دیر و زود داره، اما سوخت و سوز نداره!أغزت الناقة : إذا عسر لقاحها
أغزت المرأة ، فهي مغزية: إذا غزا زوجها
الغازي: الطالب
الغزو: القصد
مفهم «قصد کردن و طلب کردن»
+ مفهوم زیبای « التأخير … عن وقتها » :
« التأخير في الولادة عن وقتها ، حيث تجعل زوجها أو صاحبها في طلب الولد حتّى تلد »
به جنگجو میگن غازی چون هر چی هم جنگ طول بکشه ، او دست از مبارزه بر نمیداره و به کارش با جدیت تمام ادامه میده. دانش آموز زرنگ میگه برای قبولی کنکور باید جنگید! هر چند سخت باشه و طول بکشه! تا معنی واژه غزو رو خوب برسونه!
+ «جو و فضا»:
تو این جو و فضا باش و بجنگ ، حتما یه روزی به غنائم جنگی بکر و خوبی دست پیدا می‌کنی.
[غزو – قبض و بسط]:
اینو بدون که تا قبض و بسط رو بفهمی، مدتی طول میکشه! مبادا عین شکری نباشی و زود بری در خونه غیر آل محمد ع ! این واژه زیبای «غزو» همینو میگه که اهل شک چون به نور یاد معالم ربانی نمی رسن (نمیخوان که برسن ، حسودن و چشم دیدن نور معالم ربانی رو ندارند) لذا وقتی می بینن سالها طول کشید اما اونا چیزی عایدشون نشد ، به اهل یقین میگن نه بابا ! خبری نیست ! بیخود وقتتونو هدر ندید و تلف نکنید ! زمان طولانی سپری شده و بعیده اصلا بچه ای بدنیا بیاد ! مهلت طولانی شده و بعیده نتیجه بده ! کار به درازا کشیده و دیگه فکر نمیکنم درست بشه!
«[سورة آلعمران (3): الآيات 156 الى 158]
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ كَفَرُوا وَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ إِذا ضَرَبُوا فِي الْأَرْضِ أَوْ كانُوا غُزًّى لَوْ كانُوا عِنْدَنا ما ماتُوا وَ ما قُتِلُوا لِيَجْعَلَ اللَّهُ ذلِكَ حَسْرَةً فِي قُلُوبِهِمْ وَ اللَّهُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ»
اما غافل از رفو کننده ماهر قالی «رفأ» که چنان کشتی معیوب شده به دست خودشو «فاردت ان اعیبها» دوباره رفو می کنه که با ذره بین هم بگردی، سوراخ کشتی رو پیدا نمی کنی! اما اهل شک چون یقین به معالم ربانی ندارند، همینکه رسیدن به فرج طول میکشه میذارن میرن!
واژه زیبایی است واژه «غزو».
المغزية: المرأة الّتى غزا زوجها
قصه باردار شدن خانم سخت شده و طولانی شده ، شوهر در طلب فرزند به انتظار نشسته ! « أغزت المرأة، فهي مغزية: إذا غزا زوجها » اهل شک نگران طولانی شدن و دیر شدن بارداری هستند ! اهل یقین می گن نگران نباش هر چقدر هم طول بکشه من از در خونه امام رضا ع جای دیگه ای نمیرم ! اصلا جای دیگه ای بلد نیستم که برم ! (لا اله الا الله) به من میفهمونه که فقط با یاد نور مشکل‌گشایی میشود! یقین دارم با معالم ربانی بالاخره یه روزی جوابمو میگیرم!
«تعزی به عزاء الله»، سفارش امام حسین ع به خواهرشان زینب س در قصه کربلاست!
***
«أغزت الناقة إذا عسر لقاحها»:
درسته که ما هنوز نتیجه نگرفتیم اما این عیب خودمونه.
ما فقط طالب معالم ربانی هستیم تا نتیجه بگیریم، و محال است که پیش لیدر سوء برویم!
اینکه دیر به فهم قبض و بسط قلبی برسیم، اشکال از نطفه نورانی نیست! بذر مرغوب است! زمین و رحم ما اشکال داره و باید با اقرار به عیب خود منتظر آیاتی باشیم که با یاد معالم ربانی درست انجام وظیفه نموده و این عیب به درجات ما برطرف شده ، اونجاست که می بینیم یهو آزمایش بارداری مثبت میشه و خوشحال از اینکه آل محمد ع بدهی عیوب ما رو بخشیدند و به ما نظر عنایت داشتند ، از شوق، میزنیم توی صورتمون «فصکت فی وجهها» انگاری با گرفتن چک و ژتون غذا می فهمیم که فرجمون رسیده …
« المغزية: المرأة الّتى غزا زوجها » :
«غَزَّهُ: براى پرداخت بدهى به او مهلت و فرصت بيشترى داد.»
خانمی که بچه میخواد و انگاری قصه بچه دار شدنش دیر شده، غزا زوجها، یعنی باز هم دنبال فرصت میگرده و طالب است! مفهوم طلب در این واژه توام با مفهوم تاخیر که در کار صورت گرفته زیباست. نباید باعث بشه این تاخیر ، در یقین اهل یقین تاثیر منفی بذاره و اونها معالم ربانی رو ترک کنن و برن پی کارشون که اهل یقین نمی‌رن اما اهل شک میرن و منتظر نمی‌مونن!
پس «أغزيته: إذا بعثته بغزو» یعنی معنای غزو و بعث یه جورایی به هم وصله چون هر دو نامهای زیبای معالم ربانی و آیات محکم موید اندیشه صاحبان نور هستند، انگاری طالبین علم آل محمد ع یعنی، تاویلا نساء النبی ص، مدام به یاد معالم ربانی خود هستند و منتظر نطفه های علمی هستند و منتظر فرمت شدن «بعث» به سبب علوم ربانی هستند تا بتوانند در دل شرایط تولید عمل صالح نمایند هر چند این انتظار طولانی شود. مثل اینها مثل اصحاب کهف است! اینها صراف و نقاد کلام هستند! اینها صدای معالم ربانی رو در هر شرایطی میشنوند و می فهمند! + «حدیث یمنی ها»
قلب اهل یقین مثل قلب اهل شک نیست که لهم قلوب لا یفقهون بها باشد.
«دیر و زود داره، سوخت و سوز نداره!»
این ضرب المثل زیبایی است که واژه «غزو» رو مفهوم میکنه.
« غزا الشيء أى طلبه حتّى يصل اليه »:
اهل یقین ، نور یاد معالم ربانی در ملکوت قلبشو اینقدر صدا میزنه تا بالاخره وصل به این نور بشه هر چند خیلی طول بکشه! چقدر این واژه زیبا مطلب رو بخوبی گوشزد میکنه!
« أغزى فلان فلانا: إذا أعطاه دابّة يغزو عليها »:
وقتی نور یاد معالم ربانی در دل شرایط بهت عطا و عنایت شد حالا میتونی طالب اعمال صالحی باشی که میخواستی و دنبالش بودی و حالا برای بدست آوردنش غزو کن و بجنگ !
حالا سوار این اسب شو و برو با دشمن بجنگ !!!
[ثغر – شفا البئر – غزو] :
[وَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ إِذا … كانُوا غُزًّى] :
ان شاء الله با فهم واژه غزو مشمول این فراز از دعای امام سجاد ع در صحیفه سجادیه بشویم :
آیه «156 آل عمران :
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ كَفَرُوا وَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ إِذا ضَرَبُوا فِي الْأَرْضِ أَوْ كانُوا غُزًّى لَوْ كانُوا عِنْدَنا ما ماتُوا وَ ما قُتِلُوا لِيَجْعَلَ اللَّهُ ذلِكَ حَسْرَةً فِي قُلُوبِهِمْ وَ اللَّهُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ»
+ این قسمت از دعا …
اهل شک وقتی می بینن اهل یقین دارن تلاش می کنن میگن چیه اینقدر خودتونو خسته میکنین ؟!
(13) اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا غَازٍ غَزَاهُمْ مِنْ أَهْلِ مِلَّتِكَ، أَوْ مُجَاهِدٍ جَاهَدَهُمْ مِنْ أَتْبَاعِ سُنَّتِكَ لِيَكُونَ دِينُكَ الْأَعْلَى وَ حِزْبُكَ الْأَقْوَى وَ حَظُّكَ الْأَوْفَى فَلَقِّهِ الْيُسْرَ، وَ هَيِّئْ لَهُ الْأَمْرَ، وَ تَوَلَّهُ بِالنُّجْحِ، وَ تَخَيَّرْ لَهُ الْأَصْحَابَ، وَ اسْتَقْوِ لَهُ، الظَّهْرَ، وَ أَسْبِغْ عَلَيْهِ فِي النَّفَقَةِ، وَ مَتِّعْهُ بِالنَّشَاطِ، وَ أَطْفِ عَنْهُ حَرَارَةَ الشَّوْقِ، وَ أَجِرْهُ مِنْ غَمِّ الْوَحْشَةِ، وَ أَنْسِهِ ذِكْرَ الْأَهْلِ وَ الْوَلَدِ.
[13 بار خدايا و هر جنگجوى از اهل دين تو (مسلمانان) كه با ايشان (در شهرهاشان) بجنگند يا هر مجاهد و جنگ كنندهاى از پيروان طريقه و راه تو (مؤمنين) كه با آنها (خواه در شهرها و خواه در غير شهرهاشان) جنگ نمايد تا دين تو (كه پيغمبر- صلّى اللّه عليه و آله- بر آن مبعوث گرديده بر سائر دينها) بلندتر و حزب و گروه تو (بر همه حزبها) تواناتر و نصيب و بهره (ثواب و پاداش دوستان) تو كاملتر گردد، پس (در هر گرفتارى) او را آسانى پيش آورد كار را برايش رو براه ساز، و پيروزى (رواشدن حاجات) را برايش عهدهدار شو، و (بهترين) ياران را براى او برگزين (مقدّر فرما) و پشتش را قوى و توانا كن (بآنچه نيازمند است ياريش نما) و جيرهاش سرشار گردان، و او را به نشاط و خرّمى بهرهمند ساز و گرمى آرزو را از او فرو نشان (او را بر جدائى از كسيكه دوست دارد شكيبائى عطا فرما) و او را از اندوه تنهائى برهان، و ياد زن و فرزند را فراموشش ساز-]
[وَ اغْزُوا تَغْنَمُوا] :
بجنگ (با یاد معالم ربانی) تا غنیمتی به زیبایی فهم قبض و بسط قلبی گیرت بیاد !!!
وَ عَنْ عَلِيٍّ ص أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ:
سَافِرُوا تَغْنَمُوا وَ صُومُوا تَصِحُّوا وَ اغْزُوا تَغْنَمُوا وَ حُجُّوا تَسْتَغْنُوا.
***
وَ عَنْهُ ص أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ:
لَمَّا دَعَا مُوسَى وَ هَارُونُ رَبَّهُمَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى قَدْ أُجِيبَتْ دَعْوَتُكُمَا وَ مَنْ غَزَا فِي سَبِيلِي اسْتَجَبْتُ لَهُ كَمَا اسْتَجَبْتُ لَكُمَا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.
وَ عَنْ عَلِيٍّ ص أَنَّهُ قَالَ:
خُيُولُ الْغُزَاةِ فِي الدُّنْيَا هِيَ خُيُولُهُمْ فِي الْجَنَّةِ.
وَ عَنْهُ ع أَنَّهُ قَالَ:
غَزَوْنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص غَزَاةً فَطَالَ السَّفَرُ وَ أَجْهَدَ ذَلِكَ الْمُشَاةَ فَصَفُّوا يَوْماً لِرَسُولِ اللَّهِ ص فَلَمَّا مَرَّ عَلَيْهِمْ قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ طَالَ عَلَيْنَا السَّيْرُ وَ بَعُدَتْ عَلَيْنَا الشُّقَّةُ وَ أَجْهَدَنَا الْمَشْيُ فَدَعَا لَهُمْ بِخَيْرٍ وَ رَغَّبَهُمْ فِي الثَّوَابِ وَ قَالَ عَلَيْكُمْ بِالنَّسَلَانِ يَعْنِي الْهَرْوَلَةَ فَإِنَّهُ يُذْهِبُ عَنْكُمْ كَثِيراً مِمَّا تَجِدُونَ فَفَعَلُوا فَذَهَبَ عَنْهُمْ كَثِيرٌ مِمَّا وَجَدُوهُ.
+ «الْعَالِمُ أَفْضَلُ مِنَ الصَّائِمِ الْقَائِمِ الْغَازِي فِي سَبِيلِ اللَّهِ.»
[کدی – غزو]:
اهل نور هر چقدر هم جنگ طول بکشه با صاحب نور هستن تا به غنائم جنگی برسن و زود ول نمی کنن برن اما اهل شک رو این واژه «کدی» خوب توضیح میده که کتاب مفردات آورده : الْكُدْيَةُ: صلابة في الأرض. يقال: حفر فَأَكْدَى: إذا وصل إلى كُدْيَةٍ، و استعير ذلك للطالب المخفق، و المعطي المقلّ. قال تعالى: أَعْطى قَلِيلًا وَ أَكْدى [النجم/ 34]. الْكَدْي: سختى زمين، مىگويند: حَفَرَ فَأَكْدَى: وقتى كه در كندن چاه به جاى سختى برسد و بطور استعاره در مورد طالب و خواهندهاى كه از گرفتن مأيوس ميشود و همچنين بخشندهاى كه كم مىبخشد و خست مىكند نيز بكار ميرود، خداى تعالى گفت: أَعْطى قَلِيلًا وَ أَكْدى- 34/ نجم).
مشتق ریشۀ «غزو» در آیات قرآن:
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَكُونُوا كَالَّذينَ كَفَرُوا وَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ إِذا ضَرَبُوا فِي الْأَرْضِ أَوْ كانُوا غُزًّى لَوْ كانُوا عِنْدَنا ما ماتُوا وَ ما قُتِلُوا لِيَجْعَلَ اللَّهُ ذلِكَ حَسْرَةً في قُلُوبِهِمْ وَ اللَّهُ يُحْيي وَ يُميتُ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ (156)