گرایش قلب، به نور یا به نار؟! وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصيرُ! وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصيرُ!

[خلد – گرایش] :
«أَخْلَدَ اليه : بسوى او گرايش‏ كرد و آرامش يافت.»
أَخْلَدَ- إِخْلاداً [خلد] هُ: آنرا جاويدان ساخت،- الى المكانِ و بالمكانِ: در آن مكان سكونت كرد،- اليه: بسوى او گرايش‏ كرد و آرامش يافت،- بِصَاحِبه: با دوست خود همراه و ملازم شد.
[حنن – گرایش] :
اسْتَحَنَ‏- اسْتِحْنَاناً [حنّ‏] إليه: بسوى او گرايش‏ نمود،- الشوقُ فلاناً: عشق فلانى را شادمان كرد.
[صبو – گرایش] :
اسْتَصْبَى‏- اسْتِصْبَاءً [صبو]: كارى كودكانه انجام داد،- هُ: با او رفتارى كودكانه كرد،- اليه: بسوى وى گرايش‏ پيدا كرد.
أَصْبَى‏- إصْبَاءً [صبو] الشي‏ءُ فلاناً: آن چيز فلانى را هوا خواه كرد و بخود گرايش‏ داد،- الرَّجُلُ: آن مرد داراى فرزند پسر شد،- القَومُ: باد صبا بر آن قوم وزيد.
الصَّابِي‏- [صبو]: فا، آنكه به حالت بچگى و نادانى گرايش‏ نمايد.
صَبَا- صَبْواً و صُبُوّاً و صِباً و صَبَاءً [صبو]: به سوى افراد نادان و بچه‏‌ها گرايش‏ كرد،- صَبْوَة و صُبْوةً و صُبُوّا الَيهِ و لَهُ: به او اظهار عشق و محبّت كرد،- صَبَاءً و صُبُوّاً تِ الرّيحُ: باد از سمت مشرق وزيد.
[مسک – گرایش] :
اسْتَمْسَكَ‏- اسْتِمْسَاكاً [مسك‏] بهِ: به او گرايش‏ كرد،- عَن كذا: از آن چيز خود دارى كرد،- بولُهُ: پيشاب او بند آمد،- الرّجُلُ على الرّاحِلَة: توانست بر شتر سوار شود و خود را بر آن نگهدارد.
[ضوی – گرایش] :
« أَضْوَیهُ اليه : او را بسوى وى گرايش‏ داد. »
أَضْوَى‏- إِضْوَاءً [ضوي‏]: لاغر و ناتوان شد،- تِ المرأةُ: آن زن كودكى لاغر و ناتوان زاييد،- الرَّجُلَ: آن مرد را ناتوان كرد،- الأَمْرَ: آن كار را سست انجام داد،- هُ حَقَّهُ: حق او را كم كرد،- هُ اليه: او را بسوى وى گرايش‏ داد.
[اطّ – گرایش] :
أَطَّ- أَطِيطاً: صدا و آواز داد،- تِ الإبِلُ: شتر از دورى بچه‌‏اش ناليد؛ «أَطَّتْ‏ له رَحمِي»: نسبت به او مهربان شدم؛ «أَطَّتْ‏ بِكَ‏ الرَّحِمُ»: رَحِم خويشاوندى تو را به سوى آنها گرايش‏ داد.
[طرق – گرایش] :
«أَطْرَقَ الى اللَّهْوِ : به لهو و لعب گرايش‏ كرد»
أَطْرَقَ‏- إطْراقاً [طرق‏]: خاموش شد و سخن نگفت، چشمان خود را به زمين دوخت و نگاه مى‌‏كرد؛ «أَطْرَقَ‏ رَأسَهُ»: سر خود را به زير افكند و با چشمان خود بزمين نگاه مى‌‏كرد،- الرّجُلُ: آن مرد پياده راه رفت،- تِ الإبِلُ: شتران بدنبال هم براه افتادند،- الصَّيْدَ: براى شكار دام گسترد،- الى اللَّهْوِ: به لهو و لعب گرايش‏ كرد.
[نحو – گرایش] :
« انْتَحَى‏ لهُ : به او اعتماد كرد و گرايش‏ نمود.»
انْتَحَى‏- انْتِحَاءً [نحو] الشي‏ءَ أو الرجُلَ: به سوى آن چيز يا آن مرد رفت،- نَاحيَةً: به يكسو رفت، به تنهايى نشست،- لهُ: به او اعتماد كرد و گرايش‏ نمود،- البَعِيرُ على شِقّهِ الأَيْسَر:
[نکف – گرایش] :
« انْتَكَفَ‏ اليه : به او مَيْل يا گرايش‏ كرد » …
انْتَكَفَ‏- انْتِكَافاً [نكف‏] الرجُلُ: از آن چيز رهائى يافت،- القومُ: آن قوم از سرزمينى به سرزمين ديگر رفتند،- الحبلُ: ريسمان گسيخته شد،- الغَيْثَ: باران از او بريده شد،- اليه: به او مَيْل يا گرايش‏ كرد،- العَرَقَ عن جَبِينِهِ: عرق را از پيشانى خود پاك كرد.
[حوز – گرایش] :
الانْحِيَاز- [حوز]: مص، مايل شدن، گرايش‏ كردن؛ «سِيَاسَةُ عَدَمِ‏ الانْحِيَاز»: سياست بى‏‌طرفى، گرايش‏ نداشتن به يكى از طرفهاى دعوى يا جنگ؛ عدم برابرى و مساوات.
[عوج – گرایش] :
انْعَاجَ‏- انْعِيَاجاً [عوج‏] عليهِ: به او ميل و گرايش‏ كرد.
[عرج – معراج – گرایش] :
انْعَرَجَ‏- انْعِرَاجاً [عرج‏]: كج و خميده شد،- الشي‏ءُ: آن چيز گرايش‏ كرد،- الطَّريقُ: راه كج شد،- عن الشّي‏ءِ:
[امن – گرایش] :
الإيمان‏- [أمن‏]: ايمان، تصديق، اين واژه ضدّ (الكُفْر) است، گرايش‏ و عقيدۀ راسخ به آنچه كه خداوند وحى فرموده است.
[بور – گرایش] :
البائِر- ج‏ بُؤر [بور]: زمين باير كه بى آب و گياه است؛ «حَائِرٌ بائِرٌ»: مرد حيران و سرگردان كه از هيچكس شنوائى نداشته و به هيچ چيز گرايش‏ ندارد.
[توق – گرایش] :
تَتَوَّقَ‏- تَتَوُّقاً [توق‏] الى الشي‏ءِ: به آن چيز گرايش‏ نمود، مشتاق آن شد.
[گرایش – فلما استیاسوا منه خلصوا نجیا] :
[دل کندن و گرایش] :
دل کندن از غیر آل محمد ع و گرایش به آل محمد ع!
[«يأس القلب » – دل کندن] : يأس القلب راحة النّفس. دل كندن از طمع مايه آسايش است.
وقتی دل از غیر آل محمد ع کند و از آنها مایوس شد و به آل محمد ع گرایش قلبی پیدا نمود مقدمات خلاص و نجات فراهم شد. + « وَ نَزَعَ‏ يَدَهُ فَإِذا هِيَ بَيْضاءُ لِلنَّاظِرينَ » : انگاری « وَ نَزَعَ‏ يَدَهُ » معادل « فلما استیاسوا منه » است و « فَإِذا هِيَ بَيْضاءُ لِلنَّاظِرينَ » معادل « خلصوا نجیا ».
چون دل از حب دلخواه کند وجودش نورانی و چراغ هدایت گردید!
+ [قبض و بسط]: قلبی که دل از حب دلخواه کند بسط و منور است و قلب تاریک علامت دل نکندن از حب دلخواه است.
[حنف – گرایش] :
« تَحَنَّفَ‏ اليهِ : به سوى او گرايش‏ كرد، ميل كرد » …
تَحَنَّفَ‏- تَحَنُّفاً [حنف‏]: حنيفى شد يا به روش حنيفيان عمل كرد، دين حنيف اختيار كرد،- اليهِ: به سوى او گرايش‏ كرد، ميل كرد،- فى الأَمْرِ: در آن كار دقت بسيار كرد. اين تعبير در زبان متداول رايج است.
+ « الحَنِيفِيَّة- في الإسلام أو الدِّين: گرايش‏ و بستگى به اسلام يا دين. »
[] :
تَزَنْدَقَ‏- تَزَنْدُقاً [زندق‏]: زنديق شد؛ «مَنْ تَمَنْطَق‏ تَزَنْدَقَ‏»: آنكه علم منطق آموزد گرايش‏ به زنديقى كند زيرا علم منطق باعث فساد عقايد دينى مى‏‌گردد.
[صبو – گرایش] :
« تَصَبَّیهُ الشي‏ءُ: آن چيز را خواست و به آن گرايش‏ كرد.»
تَصَبَّى‏- تَصَبِّياً [صبو]: به بازى و لهو و لعب گرائيد،- المَرأةَ: آن زن را فريب داد و به فتنه انداخت،- هُ الشي‏ءُ: آن چيز را خواست و به آن گرايش‏ كرد.
[ صبو – قلب – گرایش] :
+ «قلب»: « صابى الشي‏ء: قلّبه و أماله » : در قلب مفهوم زیبای «گرایش» وجود داره! به این دلیل عرب به قلب میگه قلب چون دائم در حال تقلب و جابجا شدن و گرایش به سمت راست یا چپ است! «تقلب الاحوال» یعنی دائم داره از این رو به اون رو میشه ! قبض و بسط میشه ! گرایش به نور و گرایش به تاریکی مدام درون قلب احساس و تجربه میشه!
[عصب – گرایش] :
« تَعَصَّبَ‏ لهُ و معهُ : به او گرايش‏ و يارى كرد.»
گرایشهای متعصبانه : طرفداران دو آتیشه!
تَعَصَّبَ‏- تَعَصُّباً [عصب‏]: عصابه بر سر بست، سرور و مهتر شد، تعصب بخرج داد،- عليهِ: با او مخالفت ورزيد،- لهُ و معهُ: به او گرايش‏ و يارى كرد،- في دينِهِ و مذهبهِ:
[جنح – گرایش] :
الجُنَاح‏- گناه؛ «لا جُنَاحَ‏ عَليك»: گناهى بر تو نيست، گرايش‏ به گناه، گروهى از هر چيزى.
[حبو – گرایش] : + «حبو – حَبِىُ‏ السَّحاب »
حابَى‏- مُحَاباةً و حِبَاءً [حبو] الرجُلَ: آن مرد را يارى كرد، بسوى او گرايش‏ كرد، او را به خود اختصاص داد،- القاضى زيداً في الحُكْم: قاضى در صدور حكم به او گرايش‏ كرد و حكم ناحق صادر نمود،- هُ في البيع: …
[حید – گرایش] :
الحِيَاد- [حيد]: مص، «الحِيَادُ الإيجابيّ فى السِّيَاسَة»: بى‏‌طرفى دولتى در كشمكشهاى سياسى و بين المللى؛ «هو على‏ الحِيَادِ»: او بى‌‏طرف است و به هيچيك از دو طرف نزاع گرايش‏ ندارد.
[خنع – گرایش] :
خَنَعَ‏- خُنُوعاً له و اليه: به او فروتنى كرد،- الى اللّه: بدرگاه خداوند متوسل شد،- الى الأَمْرِ السَّيِّئ: به كار بد گرايش‏ كرد.
[ذعن – گرایش]
[درب – گرایش] :
« دَرِبَ‏ بالشي‏ء : به آن چيز خوى گرفت » اینقدر تمرین و تجربه نمود «مثل تمرینات نظامی سخت و طاقت فرسا» تا به آن خو گرفته و گرایش نمود.
دَرِبَ‏- دَرَباً و دُرْبَةً بالشي‏ء: به آن چيز خوى گرفت، به آن چيز گرايش‏ كرد.
الدَّرِب‏- گرايش‏ كننده به چيزى.
[رفض -گرایش] :
[الرَّافِضَةَ … لِأَنَّهُمْ رَفَضُوا الْبَاطِلَ] :
الرُّفْض‏- گرايش‏ بسيار به مذهب و روى گردانى از ساير مذاهب. اين واژه در زبان متداول رايج است.
[زهد – گرایش] :
الزُّهْد- مص، روى‌‏گردانى از چيزى كه بيهوده باشد،- فى الدُّنيا: روى‌‏گردانى از دنيا و خوشيهاى آن و گرايش‏ به عبادت خدا.
[سجع – گرایش] :
اینکه اهل یقین گرایشی به غیر آل محمد ع ندارند چهره ای زیبا و معتدل و ساجع دارند.
السَّاجِع‏- فا، سخنراني كه در سخنان خود سجع و قافيه بكار برد، آنكه در گفتار و رفتار خود ميانه‌‏رو باشد و به سوئى گرايش‏ نكند. واژۀ (الجَائِر) در مقابل اين كلمه است؛ «وَجْهٌ‏ سَاجِعٌ‏»: چهره‏اى زيبا و معتدل.
[شوق – گرایش] :
شاقَ‏- شَوْقاً و تَشْوَاقاً [شوق‏] هُ الحُبُّ اليه: عشق او را به دلخواهش گرايش‏ داد.
[شعب – گرایش] :
«شَعَبَ الى الْقَوم : به سوى آن قوم گرايش كرد و از دوستان خود بريد»
+ مقالۀ زیبای «شعب – شعبان»
شَعَبَ‏- شَعْباً الشي‏ءَ: آن چيز را شكافت، پراكنده كرد، جمع‌‏آورى كرد، آنرا تباه كرد، آن را نيكو ساخت،- الشي‏ءُ: آن چيز آشكار شد،- فلاناً: فلانى را بازداشت،- اللّجامُ الفَرَسَ: لگام اسب را از سوئي كه قصد كرده بود بازداشت،- الْقَومُ: آن قوم پراكنده شدند،- الرجُلُ: آن مرد مُرد،- تْهُ المنيَّةُ: مرگ او را فرا گرفت،- الى الْقَوم: به سوى آن قوم گرايش كرد و از دوستان خود بريد.
[شقّ – گرایش] :
«شَقَ الفَرَسُ : اسب در راه رفتن به سويى گرايش‏ كرد» …
شَقَ‏- شَقّاً الشي‏ءَ: آن چيز را شكافت و پراكنده كرد،- الأَرْضَ بِالسِّكَّةِ: زمين را شخم زد،- شَارعاً اوْ طَريقاً: خيابان يا راهى باز كرد،- الصبحُ: صبح دميد و بامداد شد،- الفَرَسُ: اسب در راه رفتن به سويى گرايش‏ كرد،- على المَريضِ: بيمار را از دست داد. اين تعبير در زبان متداول رايج است،- عَصَا الطَّاعَةِ: نافرمان شد؛ «لا يُشَقُ‏ غُبارُه»: بى‌‏همتاست، بر او نتوان برترى يافت،- شَقّاً و شُقُوقاً النَّبْتُ: گياه از زمين روييد،- نَابُ الْبَعِيرِ: دندان شتر درآمد،- شَقّاً و مَشَقَّةً الْبَرقُ: برق به درازا ميان آسمان پديدار شد،- الأَمْرُ: آن كار سخت شد،- الأَمرُ على فُلانٍ: آن كار بر فلانى سخت شد و او را به زحمت انداخت.
[ضغو – گرایش] :
الصَّاغِيَة- [صغو]: «صاغِيَةُ الرجُلِ»: خويشان مرد كه به او گرايش دارند.
[ضجع – گرایش] :
الضِّجْعِ‏- خواستن، گرايش‏، ميل؛ «ضِجْعُهُ‏ اليَّ»: گرايش‏ او بسوى من است.
[گرایش – یاء نسبت در آخر فامیل] :
مثلا محمدی!
مثلا فلانی پولکی هستش! یعنی به پول گرایش داره !
العَصْرِيَّة- مؤنّث (العَصْري‏) است، گرايش‏ به زمان فعلى بر خلاف گذشته، و در زبان متداول به معناى ميهمانى و ديد و بازديد عصرانه بين فاميل و دوستان است.
+ «العَقْلِيّ‏- منسوب به (الْعَقل) است، امرى كه خارج از احساسات درونى باشد، آنكه به روش عقلى گرايش‏ داشته باشد. »
[غرو – گرایش] : + «غری» …
غَرِيَ‏- غَرَاءً و غَرًا [غرو] بكذا: بدون علّت به چيزى گرايش‏ نمود،- فلانٌ: فلانى خشم خود را ادامه داد،- غَرَاةً: به او پيوست و مُلازم او شد.
غُرِيَ‏- [غرو]: بدون انگيزه به چيزى گرايش‏ نمود،- فلانٌ: فلانى خشم خود را ادامه داد.
[گرایش – قصر – شکر – ضجع] :
« قَصَرَ نَفْسَهُ عَلَى كَذَا: به جز فلان چيز به چيز ديگرى گرايش‏ ننمود »
« قَصَرَ نَفْسَهُ عَلَى كَذَا » + «شکر» … + «فلما استیاسوا منه خلصوا نجیا» + «تتجافی جنوبهم عن المضاجع» …
قَصَرَ- قُصُوراً الشي‏ءُ: آن چيز كم شد، ارزان شد،- عَنْهُ الغَضَبُ اوِ الْوَجَعُ: خشم يا درد او فروكش كرد،- عَن الشَّى‏ءِ: دست از آن چيز برداشت و با ناتوانى آن را رها كرد،- السَّهْمُ عَن الْهَدَفِ: تير به هدف اصابت نكرد،- قصراً الصَّلاةَ وَ مِنَ الصَّلاةِ: نماز را شكسته خواند،- السِّتْرَ: پرده را فرو آويخت،- الشَّى‏ءَ عَلَى كَذَا: از آن حد تجاوز نكرد،- نَفْسَهُ عَلَى كَذَا: به جز فلان چيز به چيز ديگرى گرايش‏ ننمود،- هُ عَلَى الأَمرِ: او را بر آن امر باز گردانيد،- هُ فى بَيْتِه: او را در خانه‌‏اش باز داشت كرد،- بِهِ اللَّيلُ: شب او را بازداشت كرد،- قَيْدَ البعير: دستهاى شتر را سخت بست،- الدّارَ: بر خانه ديوار كشيد،- عَلَى نَفْسِهِ ناقَةً: جلوى ماده شتر را گرفت تا از شير آن بنوشد،- قصراً الشَّى‏ءَ.
[کوش – گرایش] :
الكايِش‏- [كوش‏]: آنكه نسبت به دنيا و خوشيهاى آن گرايش‏ سخت داشته باشد.
[گرایش – تولی و تبری] :
گرایش همان تولی است و در مقابل واژه زیبای «بیزاری» معادل تبری است.
مثل گرایش، حالا باید مترادفات «بیزاری» را نیز جمع آوری کنیم، ان شاء الله تعالی.
[ باب متفعّل : مفهوم گرایش به آن فعل …] :
المُتَشَرِّع‏- [شرع‏]: مردى كه به شرع و قانون گرايش‏ داشته باشد.
[لوث – گرایش] :
المَلَاث‏- [لوث‏]: موضعى كه چيزى با آن مى‏چرخد،- ج‏ مَلَاوِث‏ و مَلَاوِثَة و مَلَاوِيثَ‏: مرد بزرگوارى كه مردم بسوى او گرايش‏ نمايند؛ «هم‏ مَلَاوِثُ‏» آنان بزرگان و بزرگوارانند.
[هود – گرایش] :
هاوَدَ- مُهَاوَدَةً [هود] هُ: به او گرايش‏ كرد، به او باز گشت، با او آشتى و سازش كرد،- هُ فِى البَيْع: بهاى فروش را بوى تخفيف داد.
[توبه – گرایش] :
+ «توبه و اوبه»
[هوی – گرایش]:
هَوِيَ‏- هَوًى‏ [هوي‏] هُ: او را دوست داشت و به او گرايش‏ نمود.
[وقف – گرایش – حود] : + «حود – حید» …
«وَقَفَ‏ على الحياد : بى طرف شد و به هيچ جهت يا گروهى گرايش نداشت»: توقف در برابر گرایش.
وَقَفَ‏- وَقْفاً و وُقُوفاً: ايستاد،- فى المسألةِ: در موضوع شك كرد،- القارئُ على الكلمة: خواننده در قرائت خود آخر كلمه را ساكن كرد و آنرا به كلمه بعد وصل نكرد،- على الأمرِ: آن امر را فهميد و آگاه شد،- وَقْفاً الدابَّةَ: ستور را از راه رفتن متوقف كرد،- هُ عن الشي‏ءِ: او را از آن چيز منع كرد،- فى وجههِ: در روى او ايستاد و اعتراض كرد؛ «لا يَقِفُ‏ دونهُ شي‏ءٌ»: چيزى جلوى او را نميگيرد، چيزى مانع آن نميشود،- على الحياد: بى طرف شد و به هيچ جهت يا گروهى گرايش نداشت،- الدّارَ: خانه را در راه خدا وقف كرد،- «وقفها لهُ و عليه»: خانه را بنام او وقف كرد،- الأمرَ على حضور فلانٍ: كار را موكول به حضور فلانى دانست و آنرا نگهداشت،- هُ على الذَّنْبِ: او را بر گناه آگاه كرد،- القِدْرَ بالميقاف: با قاشق چوبى ديگ را بهم زد تا از جوش بيفتد،- عليهِ: او را مشاهده كرد،- وِقِّيفَى‏ النّصرانى: با مسيحيت پيمان بست.
[بدل – گرایش] :
« و ما بدلوا تبدیلا » : اهل یقین هرگز به غیر آل محمد ع گرایش پیدا ننمودند و این یعنی عبدا شکورا.
… و البته قصه مترادفات «گرایش» بی پایان است و ادامه دار!
از هزار واژۀ مترادف نور الولایة مفهوم گرایش ممدوح
و هزار واژۀ مترادف حسد مفهوم گرایش مذموم استنباط می شود. 
+ «ربط» :
[ عصب – ربط – گرایش] :
مقاییس اللغة برای واژه «عصب» مفهوم « ربط شي‏ء بشي‏ء مستطيلا أو مستديرا » را از این واژه آورده است. در واقع این گرایش نوعی ارتباط برقرار کردن است به چیزی که بدان گرایش پیدا می کنی.
لذا تمام محتویات این مقاله با مفهوم «گرایش» باید برگردان شود.
و حالا واژه زیبای «وابستگی» بدنبال «گرایش» به نور، به حدی که دیگه نمیشه قلب رو از یاد معالم ربانی جداش کرد و این وابستگی، ناگسستنی است!
[گرایش – وابستگی] :
در کتاب لغت التحقیق، معادل قشنگ و زیبایی برای واژه «ربط» زبان عربی ، در زبان فارسی خودمون آورده : « وابسته شدن و بستگى پيدا كردن » ، لذا « وابسته شدن » چقدر معادل فارسی زیبایی است! دیدی دختر و پسر رو که عقد میکنن، چند روز نگذشته میگن اینا چنان بهم وابسته شدن که دیگه نمیشه از هم جدا زندگی بکنند این شدت علاقه این زوج جوان به همدیگر را می رساند! آیا ما که مثلا اهل یقین هستیم چنان به «یاد معالم ربانی» وابسته شدیم که دیگه نتونیم لحظه ای از اون جدا و بیخیال بشیم؟! اگه جواب مثبت است مبارک است ان شاء الله تعالی. و واقعا جز این هم زندگی بی‌معنا و بی‌ارزش است و همه لذت زندگی در همین وابستگی و گرایش قلب به نور علم آل محمد ع با یادآوری معالم ربانی است و نه فقط در دل شرایط ناگوار حوادث ، که همیشه و همه جا باید این وابستگی و دلبستگی و گرایش مطلق قلبی به نورانیت علمی ولایت آل محمد ع با یاد معالم ربانی همچون عامل حیات در رگهای وجودمان جریان داشته باشد تا بتوانیم خود را زنده «حیّ»  إحساس کنیم.
***
مرادفات و أضداد كلمة صار في قاموس المعاني
مرادفات كلمة صار (فعل) : آلَ , ردَّ , رَجَعَ , صانَعَ , عادَ , واقَعَ ، آضَ , أَصْبَحَ , أَضْحى , إِرْتَدَّ , إِسْتَحَالَ , باتَ , تَحَوَّلَ , تَغَيَّرَ , حارَ , راحَ , غَدا
مرادفات كلمة صار (جارا) (فعل) : جَاوَرَ
مرادفات كلمة صارَ إلى (فعل) : أَدْرَكَ , انْتَهَى , بَلَغَ , صانَعَ , عادَ , وَصَلَ
مرادفات كلمة صارَ تَقِيًّا (فعل) : إِتَّقَى اللهَ , تَعَبَّدَ , خَشِيَ اللهَ , وَرَعَ , وَصَلَ
مرادفات كلمة صارَ جَدْبًا (فعل) : أَجْدَبَ المَكَانُ , أَمْحَلَ , جَدَبَ , قَحَلَ , مَحَلَ , مَحِلَ , وَرَعَ
مرادفات كلمة صار جديدا (فعل) : جَدَّ ، قَطَعَ ، عَظُمَ
مرادفات كلمة صار حرّا (فعل) : تَحَرَّى – السَجِينَ – ، اِنْعَتَقَ
مرادفات كلمة صارَ ماحِلاً (فعل) : أَجْدَبَ المَكَان , أَجْدَبَ المَكَانُ , أَمْحَلَ , جَدَبَ , قَحَلَ , قَحِلَ , مَحَلَ , مَحُلَ , مَحِلَ
أضداد كلمة صَار (فعل) : إِسْتَقَرَّ ، إِسْتَمَرَّ ، استدامَ ، استقرَّ ، استمرَّ ، باتَ ، بَقِيَ ، ثَبَتَ ، دامَ ، ظلَّ ، ظَلَّ ، قَرَّ
أضداد كلمة صار (فعل) : أَفَلَ ، إِنْصَرَفَ ، بَعُدَ ، ذَهَبَ ، رَحَلَ ، غابَ
أضداد كلمة صارَ إلى (فعل) : إِسْتَأْنَفَ ، إِفْتَتَحَ ، باشِرَ ، بَدَأَ ، شَرَعَ ، طَفِقَ
أضداد كلمة صارَ تَقِيًّا (فعل) : تَهَتَّكَ ، خَلَعَ ، دَعِرَ ، مَجُنَ
أضداد كلمة صارَ جَدْبًا (فعل) : أَثْمَرَ ، أَخْصَبَ ، دَرَّ
أضداد كلمة صارَ ماحِلاً (فعل) : أَثْمَرَ ، أَخْصَبَ ، أَنْتَجَ ، جَنَى ، دَرَّ.