رگبار آیات و تقدیرات!
رگبار آیات بمنظور تثبیت نفس!
+ [سورة البقرة (2): آية 265]
+ «اقرضهم من عرضک»
باران رگباری «showery»
«طعام وبيل: پیاپی خورده میشه»
«ماء وبيل: بارانی که پیاپی می‌بارد، رگبار.»
«اخَذَتهُ‏ وَبَلةَ الطّعام: رودل و تُخَمه كرد.»
دل درد رگباری و قولنجی که هی میگره و ول میکنه (دردهای کولیکی).
«و يقال لخشبة القصار وبيل: چوب لباسشورها – ساطور قصابان»:
هی میره بالا و میاد پایین و کار انجام میده.
با ساطور پیاپی و رگباری به ستون مهره‌ها زده میشه تا از ابتدا تا انتهای ستون مهره ها از وسط به دو نیم تقسیم بشه.
«الوبيل: خشبة القصّار الّتى يدقّ بها الثياب، چوبی که لباس‌شوینده (گازور) مدام با اون پیاپی و رگباری به لباسهای خیس ضربه میزنه تا اونارو شستشو بده.»
«وَبَلَ‏ فلاناً بالعصا: با چوب پياپى او را زد.»
رگبار تقدیرات، عیب حسد قلب رو نشانه گرفته! أَصابَها وابِلٌ!
اگه عیب حسد قلب درناژ نشه، وبال گردن حسود میشه! فَذاقُوا وَبالَ‏ أَمْرِهِمْ!
«آیاتی» مدام و پیاپی و متوالیا، می‌آیند و در تایید «رسلی»، برای ما عرضه میشن!
این همان مفهوم فرآیند نور ولایت است که از واژه «وبل» مثل هزار واژه دیگه استنباط میشه.
وبل ویژگی آیاتی و رسلی رو اینجور توضیح میده که آیاتی و رسلی ولکن نیستند و اینقدر عرضه میشن و عرضه میشن و بارها و بارها تکرار میشن تا غربالگری صورت بگیرد و در هر بار عرضه آیاتی و رسلی، بار مسئولیت اهل یقین و اهل شک، سنگین و سنگین‌تر میشه!
بار اهل یقین با اعمال صالح سنگین میشه و بار اهل شک با اعمال سوء سنگین میشه، در واقع بار اهل یقین با اعمال صالح، سنگین، و بار اهل شک بدون اعمال صالح، سبک می‌شود و این وبال گردن شدن آیاتی و رسلی برای اهل شک حسود است.
«آیاتی و رسلی» پیاپی مقدر میشن و اگه درست انجام وظیفه نکنی، وبال گردنت میشن!
دل از گناه بکن، مبادا آتیشش دامنگیرت بشه!
زیرا گناه، وبال گردنت میشه و بدجوری حالتو میگیره!
«پايان غم‏‌انگيز معارین»!
بالاخره حسدشون نسبت به نور معالم ربانی، دامنشونو میگیره!
ذاقُوا وَبالَ أَمْرِهِمْ
فَذاقُوا وَبالَ أَمْرِهِمْ
فَذاقَتْ وَبالَ أَمْرِها
لِيَذُوقَ وَبالَ أَمْرِهِ
+ «ذوق»
«وبال امر»
عمل سوء عملی که با اعتقاد باطل انجام شود و حتما دارای تبعات شومی است که دامن عمل کننده را خواهد گرفت! که هم فی الدنیاست و هم فی الاخرة!
«في الدنيا» با عبارت «ذاقُوا وَبالَ أَمْرِهِمْ» آمده
و فی الاخرة با عبارات «وَ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ – وَ كانَ عاقِبَةُ أَمْرِها خُسْراً» بیان شده است.