[سورة فاطر (۳۵): الآيات ۱۱ الى ۱۷]
وَ اللَّهُ خَلَقَكُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ
ثُمَّ جَعَلَكُمْ أَزْواجاً
وَ ما تَحْمِلُ مِنْ أُنْثى‏ وَ لا تَضَعُ إِلاَّ بِعِلْمِهِ
وَ ما يُعَمَّرُ مِنْ مُعَمَّرٍ وَ لا يُنْقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلاَّ فِي كِتابٍ
إِنَّ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (۱۱)
و خدا[ست كه‏] شما را از خاكى آفريد، سپس از نطفه‏‌اى،
آنگاه شما را جفت جفت گردانيد،
و هيچ مادينه‌‏اى بار نمى‌‏گيرد و بار نمى‌‏نهد مگر به علمِ او.
و هيچ سالخورده‌‏اى عمر دراز نمى‏‌يابد و از عمرش كاسته نمى‌‏شود، مگر آنكه در كتابى [مندرج‏] است.
در حقيقت، اين [كار] بر خدا آسان است.
وَ ما يَسْتَوِي الْبَحْرانِ
هذا عَذْبٌ فُراتٌ سائِغٌ شَرابُهُ
وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ
وَ مِنْ كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْماً طَرِيًّا 
وَ تَسْتَخْرِجُونَ حِلْيَةً تَلْبَسُونَها
وَ تَرَى الْفُلْكَ فِيهِ مَواخِرَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ
وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (۱۲)
و دو دريا يكسان نيستند:
اين يك، شيرينِ تشنگى‌‏زدا [و] نوشيدنش گواراست؛
و آن يك، شورِ تلخ‏‌مزه است؛
و از هر يك گوشتى تازه مى‌‏خوريد و زيورى كه آن را بر خود مى‌‏پوشيد بيرون مى‏‌آوريد؛
و كشتى را در آن، موج‌‏شكاف مى‌‏بينى تا از فضلِ او [روزى خود را] جستجو كنيد،
و اميد كه سپاس بگزاريد.
يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ يُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ
وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ
كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى
ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ
وَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ ما يَمْلِكُونَ مِنْ قِطْمِيرٍ (۱۳)
شب را به روز درمى‌‏آورد و روز را به شب درمى‌‏آورد،
و آفتاب و ماه را تسخير كرده است [كه‏] هر يك تا هنگامى معيّن روانند؛
اين است خدا پروردگار شما؛
فرمانروايى از آنِ اوست.
و كسانى را كه بجز او مى‏‌خوانيد، مالك پوست هسته خرمايى [هم‏] نيستند.
إِنْ تَدْعُوهُمْ لا يَسْمَعُوا دُعاءَكُمْ
وَ لَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجابُوا لَكُمْ
وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ
وَ لا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ (۱۴)
اگر آنها را بخوانيد، دعاى شما را نمى‌‏شنوند،
و اگر [فرضاً] بشنوند اجابتتان نمى‌‏كنند،
و روز قيامت شركِ شما را انكار مى‏‌كنند؛
و [هيچ كس‏] چون [خداى‏] آگاه، تو را خبردار نمى‏‌كند.
يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (۱۵)
اى مردم، شما به خدا نيازمنديد، و خداست كه بى‏‌نيازِ ستوده است.
إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ (۱۶)
و اگر بخواهد شما را مى‏‌بَرد و خلقى نو [بر سر كار] مى‌‏آورد.
وَ ما ذلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ (۱۷)
و اين [امر] براى خدا دشوار نيست.