حسود، با خودش روراست نیست!

[سورة محمد (۴۷): الآيات ۳۱ الى ۳۵]
وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجاهِدِينَ مِنْكُمْ وَ الصَّابِرِينَ
وَ نَبْلُوَا أَخْبارَكُمْ (۳۱)
و البتّه شما را مى‏‌آزماييم تا مجاهدان و شكيبايانِ شما را باز شناسانيم،
و گزارشهاى [مربوط به‏] شما را رسيدگى كنيم.
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ
وَ شَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدى‏ 
لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئاً
وَ سَيُحْبِطُ أَعْمالَهُمْ (۳۲)
كسانى كه كافر شدند و [مردم را] از راه خدا باز داشتند
و پس از آنكه راه هدايت بر آنان آشكار شد، با پيامبر [خدا] در افتادند،
هرگز به خدا گزندى نمى‏‌رسانند؛
و به زودى [خدا] كرده‌‏هايشان را تباه خواهد كرد.
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا
أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ
وَ لا تُبْطِلُوا أَعْمالَكُمْ (۳۳)
اى كسانى كه ايمان آورده‌‏ايد،
خدا را اطاعت كنيد و از پيامبر [او نيز] اطاعت نماييد،
و كرده‏‌هاى خود را تباه مكنيد.
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ
ثُمَّ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ (۳۴)
آنان كه كفر ورزيدند و مانع راه خدا شدند،
سپس در حال كفر مردند، هرگز خدا از آنان درنخواهد گذشت.
فَلا تَهِنُوا وَ تَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ 
وَ اللَّهُ مَعَكُمْ وَ لَنْ يَتِرَكُمْ أَعْمالَكُمْ (۳۵)
پس سستى نورزيد و [كافران را] به آشتى مخوانيد [كه‏] شما برتريد 
و خدا با شماست و از [ارزش‏] كارهايتان هرگز نخواهد كاست.

[سورة محمد (۴۷): الآيات ۳۶ الى ۳۸]
إِنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ
وَ إِنْ تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا يُؤْتِكُمْ أُجُورَكُمْ
وَ لا يَسْئَلْكُمْ أَمْوالَكُمْ (۳۶)
زندگى اين دنيا لهو و لعبى بيش نيست،
و اگر ايمان بياوريد و پروا بداريد [خدا] پاداش شما را مى‏‌دهد
و اموالتان را [در عوض‏] نمى‏‌خواهد.
إِنْ يَسْئَلْكُمُوها فَيُحْفِكُمْ تَبْخَلُوا
وَ يُخْرِجْ أَضْغانَكُمْ (۳۷)
اگر [اموال‏] شما را بخواهد و به اصرار از شما طلب كند بخل مى‌‏ورزيد،
و كينه‏‌هاى شما را برملا مى‏‌كند.
ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ
فَمِنْكُمْ مَنْ يَبْخَلُ وَ مَنْ يَبْخَلْ فَإِنَّما يَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ
وَ اللَّهُ الْغَنِيُّ وَ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ
وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُمْ ثُمَّ لا يَكُونُوا أَمْثالَكُمْ (۳۸)
شما همان [مردمى‏] هستيد كه براى انفاق در راه خدا فرا خوانده شده‏‌ايد.
پس برخى از شما بخل مى‏‌ورزند، و هر كس بخل ورزد تنها به زيان خود بخل ورزيده،
و [گرنه‏] خدا بى‏‌نياز است و شما نيازمنديد؛
و اگر روى برتابيد [خدا] جاى شما را به مردمى غير از شما خواهد داد كه مانند شما نخواهند بود.