پایه نورانی بی عیب و نقص!

[سورة التوبة (۹): الآيات ۸۱ الى ۸۳]
فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلافَ رَسُولِ اللَّهِ
وَ كَرِهُوا أَنْ يُجاهِدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ
وَ قالُوا لا تَنْفِرُوا فِي الْحَرِّ
قُلْ نارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا لَوْ كانُوا يَفْقَهُونَ (۸۱)
بر جاى‏‌ماندگان، به [خانه‏] نشستنِ خود، پس از رسول خدا، شادمان شدند،
و از اينكه با مال و جان خود در راه خدا جهاد كنند، كراهت داشتند،
و گفتند: «در اين گرما بيرون نرويد.»
بگو: «-اگر دريابند- آتش جهنّم سوزان‏‌تر است.»
فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلاً وَ لْيَبْكُوا كَثِيراً جَزاءً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ (۸۲)
از اين پس كم بخندند، و به جزاى آنچه به دست مى‏‌آوردند، بسيار بگريند.
فَإِنْ رَجَعَكَ اللَّهُ إِلى‏ طائِفَةٍ مِنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُلْ
لَنْ تَخْرُجُوا مَعِيَ أَبَداً وَ لَنْ تُقاتِلُوا مَعِيَ عَدُوًّا
إِنَّكُمْ رَضِيتُمْ بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ
فَاقْعُدُوا مَعَ الْخالِفِينَ (۸۳)
و اگر خدا تو را به سوى طايفه‌‏اى از آنان بازگردانيد،
و آنان براى بيرون آمدن [به جنگ ديگرى‏] از تو اجازه خواستند، بگو:
«شما هرگز با من خارج نخواهيد شد،
و هرگز همراه من با هيچ دشمنى نبرد نخواهيد كرد،
زيرا شما نخستين‏‌بار به نشستن تن درداديد.
پس [اكنون هم‏] با خانه‌‏نشينان بنشينيد.»

[سورة التوبة (۹): الآيات ۸۴ الى ۸۵]
وَ لا تُصَلِّ عَلى‏ أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَداً وَ لا تَقُمْ عَلى‏ قَبْرِهِ
إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ ماتُوا وَ هُمْ فاسِقُونَ (۸۴)
و هرگز بر هيچ مرده‌‏اى از آنان نماز مگزار و بر سر قبرش نايست،
چرا كه آنان به خدا و پيامبر او كافر شدند و در حال فسق مُردند.
وَ لا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ أَوْلادُهُمْ إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُعَذِّبَهُمْ بِها فِي الدُّنْيا وَ تَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَ هُمْ كافِرُونَ (۸۵)
و اموال و فرزندان آنان تو را به شگفت نيندازد.
جز اين نيست كه خدا مى‏‌خواهد ايشان را در دنيا به وسيله آن عذاب كند
و جانشان در حال كفر بيرون رود.

[سورة التوبة (۹): الآيات ۸۶ الى ۸۹]
وَ إِذا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُوا بِاللَّهِ وَ جاهِدُوا مَعَ رَسُولِهِ
اسْتَأْذَنَكَ أُولُوا الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَ قالُوا ذَرْنا نَكُنْ مَعَ الْقاعِدِينَ (۸۶)
و چون سوره‏‌اى نازل شود كه به خدا ايمان آوريد و همراه پيامبرش جهاد كنيد،
ثروتمندانشان از تو عذر و اجازه خواهند و گويند:
«بگذار كه ما با خانه‏‌نشينان باشيم.»
رَضُوا بِأَنْ يَكُونُوا مَعَ الْخَوالِفِ
وَ طُبِعَ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لا يَفْقَهُونَ (۸۷)
راضى شدند كه با خانه‏‌نشينان باشند،
و بر دلهايشان مُهر زده شده است، در نتيجه قدرت درك ندارند.
لكِنِ الرَّسُولُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ
وَ أُولئِكَ لَهُمُ الْخَيْراتُ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (۸۸)
ولى پيامبر و كسانى كه با او ايمان آورده‏‌اند با مال و جانشان به جهاد برخاسته‌‏اند.
و اينانند كه همه خوبيها براى آنان است،
اينان همان رستگارانند.
أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها
ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (۸۹)
خدا براى آنان باغهايى آماده كرده است كه از زير [درختان‏] آن نهرها روان است، و در آن جاودانه‌‏اند.
اين همان رستگارى بزرگ است.