دکتر محمد شعبانی راد

بدنبالِ نور! تلاوت آیات محکم! الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ!

Following the light!

«تلو» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
«تلاوت آیات محکم – تلاوت آیات متشابه»
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«تلو الناقة: ولدها الّذى يتلوها»
« التِّلْوَة مؤنث (التِّلْو) است بمعناى بچه‌‏ى ماده شتر»
مفهوم «تلو»: « الوقوع بعد الشي‏ء بأن يجعله أمامه و يكون هو خلفه»
«تَلَاهُ‏: تبعه متابعة ليس بينهم ما ليس منها»
«تَلَاهُ: يعنى بطورى از او پيروى كرد كه ميانشان چيز ديگرى حائل نبود
(پيروى و متابعت بدون حائل و واسطه)»
+ «اسر – دلها در اسارت نور!»

Follow the Teacher!

+ «تکذیب آیات»
اهل حسادت، بجای تلاوت آیات آشکار شده، تکذیب آیات می‌کنند!
تکذیب آیات محکم یعنی پشت کردن به حاملان نور و تلاوت آیات متشابه، که رو کردن به لیدرهای سوء است! داستان تکراری بلعم باعوراست!

تلاوت آیات محکم – تلاوت آیات متشابه

مشتقات ریشه «تلو» 63 بار در قرآن تکرار شده است.
«تلاوت آیات!» و «تلاوت کتاب!» که مکرر در قرآن آمده، یعنی چه؟!

[سورة البقرة (۲): آية ۱۲۹]
رَبَّنا وَ ابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ
يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِكَ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ يُزَكِّيهِمْ
إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (۱۲۹)
پروردگارا، در ميان آنان، فرستاده‌‏اى از خودشان برانگيز،
تا آيات تو را بر آنان بخواند، و كتاب و حكمت به آنان بياموزد و پاكيزه‏‌شان كند،
زيرا كه تو خود، شكست‌‏ناپذير حكيمى.»

[سورة البقرة (۲): آية ۱۲۱]
الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ
أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ
وَ مَنْ يَكْفُرْ بِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ (۱۲۱)
كسانى كه كتاب [آسمانى‏] به آنان داده‌‏ايم، [و] آن را چنانكه بايد مى‏‌خوانند،
ايشانند كه بدان ايمان دارند.
و[لى‏] كسانى كه بدان كفر ورزند، همانانند كه زيانكارانند.

امام صادق علیه السلام:
فِي قَوْلِهِ تَعَالَى 
اَلَّذِينَ آتَيْنٰاهُمُ اَلْكِتٰابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاٰوَتِهِ
قَالَ يُرَتِّلُونَ آيَاتِهِ وَ يَتَفَهَّمُونَ مَعَانِيَهُ وَ يَعْمَلُونَ بِأَحْكَامِهِ
وَ يَرْجُونَ وَعْدَهُ وَ يَخْشَوْنَ عَذَابَهُ وَ يَتَمَثَّلُونَ قِصَصَهُ وَ يَعْتَبِرُونَ أَمْثَالَهُ وَ يَأْتُونَ أَوَامِرَهُ وَ يَجْتَنِبُونَ نَوَاهِيَهُ

مَا هُوَ وَ اَللَّهِ بِحِفْظِ آيَاتِهِ وَ سَرْدِ حُرُوفِهِ وَ تِلاَوَةِ سُوَرِهِ وَ دَرْسِ أَعْشَارِهِ وَ أَخْمَاسِهِ
حَفِظُوا حُرُوفَهُ وَ أَضَاعُوا حُدُودَهُ
وَ إِنَّمَا هُوَ تَدَبُّرُ آيَاتِهِ يَقُولُ اَللَّهُ تَعَالَى 

كِتٰابٌ أَنْزَلْنٰاهُ إِلَيْكَ مُبٰارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيٰاتِهِ.
«آيات قرآن را به ترتيل و شمرده مى‏‌خوانند و معانى آن را در مى‌‏يابند و به احكام قرآن عمل نموده و به وعده‏‌هاى قرآن اميد داشته و از وعيد عذاب آن پروا مى‌‏كنند. قصص قرآن را بر خويش مجسم مى‏‌كنند و از مَثَل‏هاى قرآن پند مى‌‏آموزند و به اوامر قرآن عمل كرده، و از نواهى آن دورى مى‌‏جويند.
به خدا قسم آن (حق تلاوت) به حفظ آيات و پشت سر هم آوردن حروف و خواندن سوره‌‏ها و يادگرفتن اجزاء آن نيست،
[عده‏‌اى] حروفش را از بر كرده ولى حدود و احكامش را ضايع كردند،
[حق تلاوت] فقط تدبر در آيات قرآنى است،
خداى بلند مرتبه مى‏‌فرمايد:
كتابى است كه بر تو فرو فرستاديم تا مردم در آيات آن تدبر كنند.»

+ «تبع – پیروی از صاحبان نور حقیقت!»
+ «شیع»
+ «رجل»

بدنبالِ نور!
نور را «فالو آپ» کنید!
+ «رویکرد نورانی!»
«وَ يَتْلُوهُ‏ شاهِدٌ مِنْهُ»
امام علی علیه السلام:
«أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ لِلْقُلُوبِ شَوَاهِدَ تُجْرِي الْأَنْفُسَ عَنْ مَدْرَجَةِ أَهْلِ التَّفْرِيطِ»
اى مردم، به راستى دلها را نشانه‌‏يابهايى است
كه نفوس را از (پيمودن) راه تقصيركاران به سويى ديگر مى‌‏كشاند.»

انتخاب با شماست!
زمان طلایی فرصتها را از دست ندهید!
«فقط یکیشو میتونی انتخاب کنی!»
«انتخاب خودخواسته!»
درب سمت راست نماد تقدیرات است که ظاهرا نار و سخت و مشکل بنظر می رسد
اما باطنش نور و رحمت است.
«فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بابٌ باطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَ ظاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذابُ»
درب سمت چپ نماد تمناهاست که ظاهرا خوشایند است،
اما عاقبت تاریک و شومی در پی دارد.

[سورة الحديد (۵۷): الآيات ۱۱ الى ۱۵]
يَوْمَ يَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا
انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ
قِيلَ ارْجِعُوا وَراءَكُمْ فَالْتَمِسُوا نُوراً
فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بابٌ باطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَ ظاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذابُ (۱۳)
آن روز، مردان و زنان منافق به كسانى كه ايمان آورده‏‌اند مى‌‏گويند:
«ما را مهلت دهيد تا از نورتان [اندكى‏] برگيريم.»
گفته مى‏‌شود: «بازپس برگرديد و نورى درخواست كنيد.»
آنگاه ميان آنها ديوارى زده مى‌‏شود كه آن را دروازه‌‏اى است: باطنش رحمت است و ظاهرش روى به عذاب دارد.

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی