آشیانۀ ارادۀ خدای مهربان! إِنَّ الْإِمَامَ وَكْرٌ لِإِرَادَةِ اللَّهِ!

امام صادق علیه السلام:
عَنْ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏
يَا مُفَضَّلُ
إِنَّ اللَّهَ خَلَقَنَا مِنْ نُورِهِ وَ خَلَقَ شِيعَتَنَا مِنَّا
وَ سَائِرُ الْخَلْقِ فِي النَّارِ
بِنَا يُطَاعُ اللَّهُ وَ بِنَا يُعْصَى [اللَّهُ‏]
يَا مُفَضَّلُ
سَبَقَتْ عَزِيمَةٌ مِنَ اللَّهِ أَنْ لَا يَتَقَبَّلَ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِنَا
وَ لَا يُعَذِّبَ أَحَداً إِلَّا بِنَا
فَنَحْنُ بَابُ اللَّهِ وَ حُجَّتُهُ وَ أُمَنَاؤُهُ عَلَى خَلْقِهِ وَ خُزَّانُهُ فِي سَمَائِهِ وَ أَرْضِهِ
وَ حَلَالُنَا عَنِ اللَّهِ وَ حَرَامُنَا عَنِ اللَّهِ
لَا يُحْتَجَبُ مِنَ [عَنِ‏] اللَّهِ إِذَا شِئْنَا
[فَهُوَ فَمِنْ ذَلِكَ قَوْلُهُ‏] وَ ما تَشاؤُنَ إِلَّا أَنْ يَشاءَ اللَّهُ‏ اسْتِثْنَاءٌ
وَ مِنْ [ذَلِكَ‏] قَوْلُهُ
إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ قَلْبَ وَلِيِّهِ وَكْرَ الْإِرَادَةِ فَإِذَا شَاءَ اللَّهُ شِئْنَا.
مفضّل بن عمر گفت حضرت صادق عليه السّلام فرمود مفضّل!
خداوند ما را از نور خود آفريد
و شيعيان ما را از ما آفريد
بقيه مردم در آتشند
بوسيله ما خدا اطاعت مى‌شود و بوسيله ما معصيت ميگردد
مفضل خدا تصميم غير قابل برگشت گرفته كه از كسى عملى را نپذيرد مگر بواسطه ما
و كسى را معذب ننمايد مگر بواسطه ما.
ما باب اللّٰه و حجت و امين او بر خلق و خزينه‌دار او در آسمان و زمين هستيم
از جانب خدا حلال ميكنيم و بدستور او حرام مينمائيم
بين ما و خدا پرده‌اى نيست وقتى بخواهيم
اين آيه اشاره بهمان است:
«وَ مٰا تَشٰاؤُنَ‌ إِلاّٰ أَنْ‌ يَشٰاءَ اَللّٰهُ‌»
و اين فرمايش پيامبر اكرم نيز ناظر بر همين مطلب است
ان اللّٰه جعل قلب وليه وكرا لإرادته فاذا شاء شئنا.
خداوند دل ولىّ‌ خود را آشيانه اراده خويش قرار داده هر گاه او بخواهد ما نيز مى‌خواهيم.