The compassionate God shines the light of His knowledge into the hearts of His servants!
«جرز» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی مینویسند:
«أرض جُرُز : قد انقطع الماء عنها فهي يابسة لا نبات فيها»
«أرض جرز لا نبت بها كأنّه قطع عنها»
«جرزت الشيء: قطعته»
«سيف جُرَازٌ: قطّاع»
«جَرَزَ الطّبيب الدّاء: اسأصله.»
«جَرَز الجرّاح الوَرَم: سَحَفَه من أصله»
حسود، پشت به نور و سرگردان در تاریکی! + «ذئب»
خدای مهربان نور علمشو به قلوب بندگانش میرسونه! أَنَّا نَسُوقُ الْماءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ!
کسی که دستش از نور کوتاهه، خُب معلومه با نرسیدن آب زمزم علوم آل محمد ع از چشمه معالم ربانی صاحبان نور به قلبش، قلبش خشک و تاریک و بینور و بیسو میشه و هیچ عقلی نخواهد رویید و رشد و نمو عقل غیر ممکن خواهد بود و زمین قلبش، بیابانی خشک و بیآب و علف میشود که به درد هیچی نمیخورد.
اما همینکه این قلب رو به نور معالم ربانی کند و آب گوارای علم او بر این زمین خشک و تف دیده نازل گردد « أَنَّا نَسُوقُ الْماءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ » ، نطفه ها و بذر های علمی او و فنون علمی او شروع به رشد و نمو می کند « فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً » و تبدیل به درختان میوه گوناگونی می شود که همه، از این ثمرات و سایه این درخت بهرهمند میشوند.
دعای حضرت ابراهیم ع نیز همین بود که خدایا کاری کن (کتاب و معلم کتاب رو براشون بفرست) که قلوب خشک بی آب و علف این مردم، به علم آل محمد ع راغب و شائق گردد و عده ای به دور اسماعیل زمان جمع شوند و با آموزه های دینی آل محمد ع آشنا گردند و با گذشت از دلخواهها موجبات تحقق فرهنگ آل محمد ع در همه جای این کره خاکی بگردند و همۀ این کارها فقط با آشنا شدن ما با معالم ربانی صاحبان نور ممکن خواهد شد.
+ «وادی غیر ذی زرع»
[مَثَل دوران رجعت، مَثَل زمین خشکیده ایست که حالا با نور و علم و آب حیات و معالم ربانی زمان مهدی آل محمد ع آنچه در چنته دارد رو می کند و دنیا گلستان می شود.]:
تاویل این آیه برای کسی که قلبش با یاد معالم ربانی به نور علم آرامش آل محمد ع برسد محقق میگردد چه کامل آن در دوران رجعت «فَيَوْمَئِذٍ» و چه قبل از آن در هر زمان که عده ای موفق شوند با یاد معالم ربانی دل از گناه بکنند.
« فَيَوْمَئِذٍ تَأْوِيلُ هَذِهِ الْآيَةِ
أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْماءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعامُهُمْ وَ أَنْفُسُهُمْ أَ فَلا يُبْصِرُونَ.
وَ يَقُولُونَ مَتى هذَا الْفَتْحُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ.
قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لا يَنْفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمانُهُمْ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ.
فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ انْتَظِرْ إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ »
مشتقات ریشۀ «جرز» در آیات قرآن:
وَ إِنَّا لَجاعِلُونَ ما عَلَيْها صَعيداً جُرُزاً (8)
أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْماءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعامُهُمْ وَ أَنْفُسُهُمْ أَ فَلا يُبْصِرُونَ (27)