دکتر محمد شعبانی راد

راه نورانی ، راه آشکار برون‌رفت از تنگناها! وَ جَعَلْنا فيها فِجاجاً سُبُلاً لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ!

The luminous path, the clear way out of difficulties!
This phrase, “the luminous path, the clear way out of difficulties” suggests a hopeful and positive perspective.
It implies that even in challenging situations, there is a way forward—a path that is understood clearly and completely.

راه نورانی، راه روشن برون‌رفت از مشکلات!
این عبارت، چشم‌اندازی امیدوارکننده و مثبت را نشان می‌دهد.
این نشان می‌دهد که حتی در موقعیت‌های چالش‌برانگیز، راهی به جلو وجود دارد.
مسیری که به وضوح و به طور کامل درک شود.

«فجج» در معنای ممدوح، یکی از هزار واژۀ مترادف «نور الولایة»،
و در معنای مذموم، یکی از هزار واژۀ مترادف «حسد» است.
در فرهنگ لغات عربی می‌نویسند:
«الفجّ: الطريق الواضح الواسع»
«قوس فجّاء: إذا بان وترها عن كبدها.»
«
فجّ: الطريق الواسع بين الجبلين.»

+ «فتح»
+ «فرج»
راه نورانی راهی است آشکار که هیچوقت در تنگنا قرار نمیگیری!
راه نورانی ، راه آشکار برون‌رفت از تنگناها!
وَ جَعَلْنا فيها فِجاجاً سُبُلاً لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ!
فجّ: الطريق الواسع بين الجبلين.
+ «طور»
مفهوم « الانفراج الواضح بين الطرفين »
« فَجٍّ عَمِيقٍ‏: طريق واضح»
راهی که مزایای فراوانی داره و هیچ عیبی هم نداره:
« أمنِه و تبيّنه و وضوحه و انتفاء الموانع المضرّة أو المضلّة »
راهی امن و آشکار و واضح بدون هیچ مانعی که ایجاد ضرر و گمراهی بنماید.
به این میگن راه!
به این میگن فجّ عمیق!
«راههای فراخ»:
راههایی که هیچوقت به بن بست گیر نمیکنی!
داروی بدون هیچ ساید افکتی!
وَ جَعَلْنا فيها فِجاجاً سُبُلاً لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ!
تمام راههای پیشنهادی لیدرهای سوء به بن بست ختم می‌شود.
تنها راه، صاحبان نور هستند: «فِجاجاً سُبُلاً – سُبُلاً فِجاجاً».
فج عمیق نیز نام صاحبان نور است که عده ای اهل یقین نسبت به این صاحبان نور در مسیر پیشنهادی آنها گام برداشته اند و طی طریق نموده اند و با شکمهایی به پشت چسبیده نزد آل محمد ع رسیده اند تا بگویند بابت این معالم ربانی که به ما ارزانی داشتید زبان قاصر از تشکر است اما از این بندگان حقیر و ناچیز بپذیرید.
+ «مدرک»
وَ جَعَلْنا فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَميدَ بِهِمْ وَ جَعَلْنا فيها فِجاجاً سُبُلاً لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ (31)
وَ أَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجالاً وَ عَلى‏ كُلِّ ضامِرٍ يَأْتينَ مِنْ كُلِّ فَجٍ‏ عَميقٍ (27)
لِتَسْلُكُوا مِنْها سُبُلاً فِجاجاً (20)

التَّلْبِيَةُ:
ثُمَّ لَبِّ بِالتَّلْبِيَاتِ الْأَرْبَعِ سِرّاً وَ هِيَ الْمَفْرُوضَاتُ تَقُولُ
لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ لَا شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ إِنَّ الْحَمْدَ وَ النِّعْمَةَ لَكَ وَ الْمُلْكَ لَا شَرِيكَ لَكَ
هَذِهِ الْأَرْبَعُ مَفْرُوضَاتٌ ثُمَّ قُمْ فَامْضِ هُنَيْئَةً فَإِذَا اسْتَوَتْ بِكَ الْأَرْضُ رَاكِباً كُنْتَ أَوْ مَاشِياً فَأَعْلِنِ التَّلْبِيَةَ وَ ارْفَعْ صَوْتَكَ بِهَا وَ إِنْ كُنْتَ أَخَذْتَ عَلَى طَرِيقِ الْمَدِينَةِ وَ أَحْرَمْتَ مِنْ مَسْجِدِ الشَّجَرَةِ فَلَبِّ سِرّاً بِهَذِهِ التَّلْبِيَاتِ الْأَرْبَعِ الْمَفْرُوضَاتِ حَتَّى تَأْتِيَ الْبَيْدَاءَ وَ تَبْلُغَ الْمِيلَ الَّذِي عَلَى يَسَارِ الطَّرِيقِ فَإِذَا بَلَغْتَهُ فَارْفَعْ صَوْتَكَ بِالتَّلْبِيَةِ وَ لَا تَجُزِ الْمِيلَ إِلَّا مُلَبِّياً وَ تَقُولُ لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ لَا شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ إِنَّ الْحَمْدَ وَ النِّعْمَةَ لَكَ وَ الْمُلْكَ لَا شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ ذَا الْمَعَارِجِ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ تُبْدِئُ وَ الْمَعَادُ إِلَيْكَ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ دَاعِياً إِلَى دَارِ السَّلَامِ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ غَفَّارَ الذُّنُوبِ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ مَرْهُوباً وَ مَرْغُوباً إِلَيْكَ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ أَنْتَ الْغَنِيُّ وَ نَحْنُ الْفُقَرَاءُ إِلَيْكَ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ إِلَهَ الْحَقِّ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ ذَا النَّعْمَاءِ وَ الْفَضْلِ الْحَسَنِ الْجَمِيلِ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ كَشَّافَ الْكُرَبِ الْعِظَامِ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدَيْكَ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ يَا كَرِيمُ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ بِحَجَّةٍ وَ عُمْرَةٍ مَعاً لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ هَذِهِ عُمْرَةُ مُتْعَةٍ إِلَى الْحَجِّ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ أَهْلَ التَّلْبِيَةِ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ تَلْبِيَةً تَمَامُهَا وَ بَلَاغُهَا عَلَيْكَ لَبَّيْكَ تَقُولُ هَذَا فِي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةٍ مَكْتُوبَةٍ أَوْ نَافِلَةٍ وَ حِينَ يَنْهَضُ بِكَ بَعِيرُكَ أَوْ عَلَوْتَ شَرَفاً أَوْ هَبَطْتَ وَادِياً أَوْ لَقِيتَ رَاكِباً أَوِ اسْتَيْقَظْتَ مِنْ مَنَامِكَ أَوْ رَكِبْتَ أَوْ نَزَلْتَ وَ بِالْأَسْحَارِ وَ إِنْ تَرَكْتَ بَعْضَ التَّلْبِيَةِ فَلَا يَضُرُّكَ غَيْرُ أَنَّهَا أَفْضَلُ إِلَّا الْمَفْرُوضَاتِ فَلَا تَتْرُكْ مِنْهَا شَيْئاً وَ أَكْثِرْ مِنْ ذِي الْمَعَارِجِ
فَإِذَا بَلَغْتَ الْحَرَمَ فَاغْتَسِلْ مِنْ بِئْرِ مَيْمُونٍ أَوْ مِنْ فَخٍّ وَ إِنِ اغْتَسَلْتَ فِي مَنْزِلِكَ بِمَكَّةَ فَلَا بَأْسَ
وَ قُلْ عِنْدَ دُخُولِ الْحَرَمِ
اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ وَ قَوْلُكَ الْحَقُ‏
 وَ أَذِّنْ‏ فِي النَّاسِ بِالْحَجِ‏ يَأْتُوكَ رِجالًا وَ عَلى‏ كُلِّ ضامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِّ فَجٍ‏ عَمِيقٍ‏
اللَّهُمَّ وَ إِنِّي أَرْجُو أَنْ أَكُونَ مِمَّنْ أَجَابَ دَعْوَتَكَ وَ قَدْ جِئْتُ مِنْ شُقَّةٍ بَعِيدَةٍ وَ مِنْ فَجٍّ عَمِيقٍ سَامِعاً لِنِدَائِكَ وَ مُسْتَجِيباً لَكَ مُطِيعاً لِأَمْرِكَ وَ كُلُّ ذَلِكَ بِفَضْلِكَ عَلَيَّ وَ إِحْسَانِكَ إِلَيَّ فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا وَفَّقْتَنِي لَهُ أَبْتَغِي بِذَلِكَ الزُّلْفَةَ عِنْدَكَ وَ الْقُرْبَةَ إِلَيْكَ وَ الْمَنْزِلَةَ لَدَيْكَ وَ الْمَغْفِرَةَ لِذُنُوبِي وَ التَّوْبَةَ عَلَيَّ مِنْهَا بِمَنِّكَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ حَرِّمْ بَدَنِي عَلَى النَّارِ وَ آمِنِّي مِنْ عَذَابِكَ وَ عِقَابِكَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
خدايا تو در كتاب نازل‏‌شده‏‌ات گفته‏‌اى، و سخن تو حقّ است، كه:
«و در ميان مردم براى حجّ اعلام كن تا- مستضعفان جهان- گروهى پياده و گروهى بر فراز جهاز اشتران لاغرى كه از هر درّه عميقى- از نقاط دور دست جهان- مى‏‌آيند، بسوى تو رهسپار شوند.»
خدايا، و من اميد همى دارم كه از گروهى باشم كه دعوت تو را اجابت كرده‏‌اند، و من از ناحيه‏‌اى دور، و از درّه‏‌اى عميق آمده‌‏ام، در حالى كه نداى تو را شنونده، و دعوت تو را اجابت‌‏كننده، و فرمان تو را اطاعت‌‏كننده‏‌ام، و اين همه از بركت تفضّل تو بر من، و احسانت بسوى من است، پس سپاس تو را، در برابر آنچه مرا به آن موفّق داشته‏‌اى، و من بوسيله اين كار تقرّب نزد تو، و نزديك شدن به ساحت تو و منزلت در نزد تو، و آمرزش گناهانم، و قبول توبه‌‏ام را بلطف تو همى طلبم.
خدايا بر محمّد و آل محمّد رحمت فرست، و بدن مرا بر آتش حرام كن، و مرا از عذابت و از عقابت ايمن ساز. به رحمت خودت [اى أرحم الرّاحمين‏].
فَإِذَا نَظَرْتَ إِلَى بُيُوتِ مَكَّةَ فَاقْطَعِ التَّلْبِيَةَ وَ حَدُّهَا عَقَبَةُ الْمَدَنِيِّينَ أَوْ بِحِذَائِهَا وَ مَنْ أَخَذَ عَلَى طَرِيقِ الْمَدِينَةِ قَطَعَ التَّلْبِيَةَ إِذَا نَظَرَ إِلَى عَرِيشِ مَكَّةَ وَ هِيَ عَقَبَةُ ذِي طُوًى وَ عَلَيْكَ بِالتَّكْبِيرِ وَ التَّهْلِيلِ وَ التَّحْمِيدِ وَ التَّسْبِيحِ وَ الصَّلَاةِ عَلَى النَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ.

[پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به على عليه السلام]:
… فَإِنَّمَا مَثَلُكَ فِي الْأُمَّةِ مَثَلُ الْكَعْبَةِ نَصَبَهَا اللَّهُ عَلَماً وَ إِنَّمَا تُؤْتَى‏ مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ‏ وَ نَادٍ سَحِيقٍ
وَ إِنَّمَا أَنْتَ الْعَلَمُ عَلَمُ الْهُدَى وَ نُورُ الدِّينِ وَ هُوَ نُورُ اللَّه‏.
مَثَل تو در بين امّت، همچون كعبه است كه خداوند، آن را نشان قرار داده كه از هر راه دور و وادىِ دور افتاده اى به سوى تو آيند،
و تو همان نشانه‌اى كه نشان هدايت است و آن نور دينى كه همان نور خداست.

مشتقات ریشۀ «فجج» در آیات قرآن:

وَ جَعَلْنا فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَميدَ بِهِمْ وَ جَعَلْنا فيها فِجاجاً سُبُلاً لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ (31)
وَ أَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجالاً وَ عَلى‏ كُلِّ ضامِرٍ يَأْتينَ مِنْ كُلِّ فَجٍ‏ّ عَميقٍ (27)
لِتَسْلُكُوا مِنْها سُبُلاً فِجاجاً (20)

اشتراک گذاری مطالب در شبکه های اجتماعی